Gelenekle moderni sentezleme arayışındaki bu şiirler, zoru kolay ve
rahat söylemenin peşine düşmüş görünüyor.
Şairden ziyade şiiri vurgulayan Özkan, Ezra Pound'un "Gerçek
görkemli şiirin yazılması önem taşır; onu kimin yazdığı değil." sözünü
rehber edinerek ağırbaşlı, mütevazı ve tefekkürî şiirlerle çıkmış
karşımıza. Ancak yeri geldiğinde sözünü sakınmıyor, hiciv ve ironiyi
de rahatlıkla kullanabiliyor. Dozu iyi ayarlanmış bir imgeselliğin
hakim olduğu metinler, bizi imge selinde boğmuyor. Yani takib
Bir Mahpusun Sözyaşları
Boğuldu girdabında düşüncelerin
Dudağında yitik bir ezginin
Son çırpınışları
Usunda mavi bir ülke
Akmak istiyordu dağlara kelepçesiz
Daha demincek yumrukladığı
Dört duvarın aman vermez griliğinden
Beyaza çalıyordu gözleri
Terk edilmiş limanlar gibi ıssız
Yağıyordu damarlarına soğuk çiğ damlaları
Bir uçurum gibi yutmuştu tüm acıları
Titrek bir dokunuş kalmıştı geriye işkencelerden ve
Can çekişiyordu yılları
Hüznün en acımasız voltasında
Bir cigara yaktı sonra
Dumanı ömre değer
Kald
Eski Arap şiiri denince aklımıza ne geliyor? Muallakat ve Yedi Askı deyince? Ukaz yahut Cahiliye denildiğinde? Bütün bunlar, kulağımıza çalınan ama hakkında teferruatlı bilgi sahibi olmadığımız İslamlık öncesi Arap şiirine dair bazı anahtar kavramlar. Dahası, en çok duyduğumuz kavramlar ve terimler. Hakikaten Araplar Bir panayır kurup eğlenirler, şiirlerini de Kâbenin duvarlarına asarlar mıydı? Yedi Askı, yedi şiirin asıldığı yerin adı mıydı ve Şuara Sûresinin bütün bunlarla bir alakası var mıydı? O şairler
Türkiyenin büyük sanatçılarından Kenan Işıkın seçtiği şiirler ÇÖL adlı kitapta bir araya geliyor.
Kenan Işıkın Ahmed Ariften, Bedri Rahmi Eyüboğluna, Nazım Hikmete, Necip Fazıl Kısaküreke, Arkadaş Z. Özgere, Haydar Ergülene, Küçük İskendere; Gülten Akından, Birhan Keskine, Lale Müldüre, Bejan Matura; Karacaoğlandan Edgar Allen Poeya, Yunus Emreye, William Shakespearee, Mevlanaya, Rabindranath Tagorea dek 71 şairin 107 şiirinden derlediği bu seçkiye Işık, seslendirdiği 12 şiirle farklı bir ahenk katıyor.
Ki
Neredeyse bütün cihanı gezmiş bir seyyahın gönül notaları; Biskay Körfezinden Atlas Okyanusuna, Cakarta Limanından Londraya, Kuala Lumpurdan Parise, Singapurdan Vaşingtona, Toroslardan Moğolistana, Aşkabattan Bukit Laruta, Viyanadan Chemnitze ve Kübadan Afganistana kadar yıllardan beri çalınıp duruyordu. Hatıraları, serzenişleri, özlemleri, umutları, sevinçleri, ayrılıkları, hâsılı; cemaz-ûl evveli, şiirleri ve hatıraları aracılığıyla zamanın dehliz duvarlarına birer inci olarak çivilendi.
Teoman Duralı Be
Sordum ehl-i dünyaya sadece köşk dediler
Ehl-i neşveye sordum illa da meşk dediler
Kâinatın sırrı ne, anda takılıp kaldım
Gittim ehl-i ukbaya vallahi aşk dediler
Aşkını arar ırmak yol açarak kendine
Hiçbir engel tanımaz katar bendi bendine
Aktıkça coşkun nehir kadim ezber bozulur
Bulanan azgın sular bir göl bulur durulur
Bu sevda büyük sevda, kalmaz daim göllerde
Ömür boyu beklenmez Mecnun gibi çöllerde
Halden hale bürünür beyaz gelinlik giyer
Kadim gönül aşkıyla hemhal olmaya gider
Tabula Rasa, Özdemir İnce'nin yazınsal söylem, özellikle de şiirsel söylem üzerine derinlemesine bir bakışla kaleme aldığı, edebiyat tarihimize yerleşmiş önemli yapıtlarından biridir. Bu metinler, şiirin hem nasıl okunacağına, hem de nasıl eleştirileceğine dair geniş perspektifli bir yöntem sergiler. Bu yanıyla Tabula Rasa okur için olduğu kadar eleştirmen için de bir kılavuz kitap niteliğindedir.
Sanatsal yaratı nedir, nasıl oluşur, nasıl okunur, nasıl yorumlanır?
Metin Eloğlu, Cemal Süreya, Edip Cansever
Eğer ölümü bir,
Toprağı ayrıysa bu ayrılıkların,
İçimde izleri var
Tanrısal yalnızların.
Eğer bir yanı yarımsa
içinde büyüttüğün cennetin,
Hiçbir yerde kitabı yok
bu Aşk ayetlerinin...
İstanbul Sevdalılarına,
Asya ile Avrupayı birleştiren boğazın
iki yakasında kurulmuş, bazen serin,
bazen hırçın, bazen de ılık rüzgârların estiği,
muhteşem güzelliğiyle her mevsimi insanı mest eden,
imparatorluklar başkenti
eşsiz kentimiz İstanbul için yazdığım şiirlerimi
tüm İstanbulu sevenlerle ve İstanbul sevdalılarıyla
paylaşmak istedim.
Sevgi ve saygılarımla.
A. Şükran KOÇ
koskoca yaşam
kendiliğinden söylenen
bir iki satır şiir değilmidir...
bu "şiiri-i roman"
yani "osman-ın hikayesi"
gözlerinizde bir damla yaş
dudağınızın ucunda usulca açan
bir tebessüm olarak kalacak...
Bu incelemeye konulan başlık, bir bakıma sözvermedir: İçerdiği savı tanıtlamakla yükümlü kılar yazarını. Hele de bu, Şiirin ortak paydası gibi savdolu bir başlıksa! Anlamı yeterince açık: Şiir, değişen bütün biçimlerine karşın, değişmeyen bir ilkeye dayanır. Bu ilke bütün şiirlerin ortak paydasıdır. Ancak şiirin ortak paydasını belirlemek bu yapıtın özel bir savı değil, çağdaş şiirbilimin genel tasarısıdır. Mehmet Yalçın burada izlediği amacın sınırlarını belirtirken şöyle diyor: Ülkemizde şiire, hem üretim
Yaşamı canlı tutması gereken işlevler ile onları yerine getiren kişi¬ler arasındaki ayrım üstünde özellikle durmak istiyorum. Çünkü bu ayrımın söz konusu olduğu yerde, şiiri canlı tu¬tacak ya da yozlaştıracak duyarlı bir sı¬nır var bence. Önce ozanlık ile okurluk işlevini ele alalım. Kültürel gelişmişlik düzeyi bir yana, şiir yazma yetisi ile şiirden tadalma duyarlılığı (Buna beğeni diyorlar) birbirini ne zorunlu kı¬lan, ne de engelleyen, ama karşılıklı olarak bütünleyen iki ayrı ruh durumunu belirler. Nite
Bu eseri hazırlarken en eski bilgi ve şiirleri göz önünde bulundurulmuştur. Bunlara kendi bulduklarımızı da katarak bu kitap hazırlandı. Bugüne kadar Karacaoğlan üzerine çıkan eserler arasında her bakımdan en genişinin bu eser olduğu söylenebilir. Şiirler kafiyelerinin son harflerine göre sıralandı. Bu sıralama öteden beri gelenek olmuştur. Ayrıca koşma, semai, destan ve türküleri ayrı ayrı bölümlerde toplandı. Türlere göre yapılan bu sıralama dışında, konulara göre bir ayırma yapmak Karacaoğlan Şiirleri iç
Kocaman bir iğne ve kalın bir iplikle,
beceriksiz, dikiyor ceketinin düğmelerini.
Konuşuyor kendi kendine:
Yemeğini yedin mi? İyi uyudun mu?
Konuşabildin mi? Avuç açmak mı?
Pencereden bakmayı düşündün mü?
Kapı çalındığında gülümsedin mi?
Ölüm varsa da, her zaman, ikinci gelir.
Çünkü her zaman en başta, özgürlük.
Yunan şiirinin ve çağımızın en büyük ustalarından Yannis Ritsos'un simgesi olan özgürlük şairin seçme şiirlerini yayımladığımz bu kitabının adının da esin kaynağı oldu. Her Zaman En Başta Özgürl
ben ki daha bir bacakken 1943deki, hürriyetteki şiirlerini okumuş, ezberlemişimdir, suat taşerin öyle bir kalemde silinmeyecek ozanlardan olduğunu kestirebilmeliydim
Attilâ İlhan
Suphi Taşhanı bilir misiniz? Kocaman elleriyle kadehini bir silah gibi tutardı. Öfkesini kadehinden alırdı. Ne de tez unutuldu edebiyat tarihçileri tarafından... Oysa eski dergiler karıştırılırsa ne güzel örnekler çıkar.
Kim kime, dum duma.
Bir korku dalgası esiyor, edebiyat tarihçisi de bunun altında ezildi. Suphiyi bulup, gün ışığına yeniden çıkarmak bir cesaret işidir.
Bu dünyanın bayramına beni de çağırdılar, ve böylece kutsandı yaşamım. Gözlerim gördü ve kulaklarım işitti. Bu şenlikte bana düşen sazımı çalmaktı, ve ben de elimden gelenin en iyisini yaptım. Şimdi, soruyorum, zaman gelmiş midir artık içeri girebilmem, yüzünü görebilmem ve sana sessiz selamımı sunabilmem için? Onun bir dizesi dünyanın bütün dertlerini unutturuyor bana William Butler Yeats Asya kıtasından ilk kez Nobel Ödülü alan Rabindranath Tagore 30lu ve 40lı yıllarda tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de
Samih Rifatın bütün şiirlerinin bir araya geldiği Çocuğu Anlat Bana adlı kitabı yayımladı.
Bu kitap bir yontu. Yontuların, yapıtların, doğanın karşısında kabaran hayranlıkla; kocaman nedensiz çocukların özlemiyle, ipincecik bir dille öpülüp koklanmış. İnsanı temellerinden kucaklayan handiyse eskil bir anlatı. Yahu Türkçe ne güzel dil, onu anımsatıyor. Kolu geniş, ekini bol bir adam, şimdiye dek pek çok şairin değil, ozanın yapıtını dilimize çevirmiş bir adam kendi şiirini söylüyor.
Şiire Yeniden Bakmak başlığı altında buluşan bu metinler, şiiri yeniden okumak, şiirde süregelen gizliyi görmek ve göstermek yolundaki çabanın bir devamıdır. Görsel bir müdahale girişimi olarak da görülebilir, aynı tekneden çekilen sözel ebrûlar olarak da. Bu yüzden, önden giden metinlerle onlara yönelen nazarı hatırlatıcı bir ön söz ile sunulmakta, son söz ve son nazar dışarıda bırakılmaktadır. Çünkü, son çözüm, son yorum ve son söz yoktur bu konuda.
Şiire Yeniden Bakmak, şiiri yeniden okuma sırasında fark
Edebiyat araştırmaları, incelemeler, çözümler ve yorumlamalar alanında derin darbeler yaşanmakta, bazı yaklaşımlar sarsılırken bazıları yeniden toparlanmakta, bu durumun izleri doğal olarak bizi de kapsamaktadır. Biz de, bu bağlamda çok yönlü bir nazarı, bir yeni yaklaşım tarzını ve bu tarzın arz ettiği yöntemlerden birini denemekte, böylece, birbirinden farklı gözüken kimi çözümleme metinlerini, edebiyat tarihçiliğinin süper uzayında yan yana getirmekteyiz.
Eldeki yazılar, bir bakıma, metinlerin altındaki
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve çerezleri nasıl kontrol edebileceğinizi öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.
Alışveriş Sepeti
