İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
İbn Cüzey, (ö. 741/1340) et-Teshîl li-‘ulûmi’t-tenzîl isimli tefsirinde büyük oranda Zemahşerî’nin (ö. 538/1144) el-Keşşâf ve İbn Atıyye’nin (ö. 541/1147) el-Muharrarü’l-vecîz isimli tefsirlerinden istifade etmiştir. Müfessir, tefsirine iki mukaddime yazmış, bunların ilkinde muhtasar olarak Kur’ân ilimlerine, ikinci kısımda ise garîbü’l-Kur’ân diyebileceğimiz Kur’ân’da sık kullanılan, farklı manalara gelen ve anlaşılması zor olan kelimelerin açıklamasına alfabetik sıraya göre yer vermiştir. Bu mukaddimeler
Bu kitap, Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve ala alihi ve sellem'in Ehl-i beyt'ini ayet ve hadisler ışığında ele alan ilmi bir çalışmadır.
Bilindiği üzere Ehl-i beye konusu, öteden beri ihtilaf konusu olması yanında, ihtilaflara da sebep olmuş bir mefhumdur. Temel İslami ilimler ve İslam tarihi açısından ehemmiyetini hiç kaybetmemiş bir ıstılahtır.
Biz de bu öneme binaen etraflı bir çalışmanın sahaya katkısı olacağını düşündük. Kitabımızda Ehlibeyt'e dair farklı görüşleri delilleriyle açıkladık.
Sahabe nesli masum olmamakla birlikte Kur’an ve sünnetin şahidleri olup Kur’an ve sünneti en
iyi fehmedenler ve en iyi şekliyle hayatlarına yansıtanlardır.
Şayet sahabe vahyin şahidleri olmasına rağmen Kur’an ve sünneti olması gerektiği şekliyle
anlayamamışsa o halde Kur’an ve sünneti onlardan daha iyi kim anlamıştır?
Sahabeye ta’n edenlere baktığımızda ya gayri müslimdir ya da bid’at ve dalalet ehlidir.
Sahabe neslinden en çok ta’na maruz kalanlardan biri de hiç şüphesiz ki Ebu Hureyre’dir (r.a.).
Eb
Sisli bir havada, ıssız ormanın içerisinde uluyan kurtların sesleriyle birlikte koşuyorum. Kalbimde inanılmaz bir korku ve belirsizlik var. İğrenç kahkaha sesleri kulağımı tırmalıyor, kahkahaların atıldığı yöne kafamı çevirdiğimde dava arkadaşlarımı görüyorum. Bazılarının elinde balta, bazılarının elinde bıçak bazısının ise sopa var. Ellerindekileri havaya savurarak beni kovalamaya başlıyorlar. Ben de çok hızlı bir şekilde durmaksızın koşmaya çalışıyorum. "Ne yapıyorsunuz, ben sizin davadaşınızım, yoldaşı
Kur’ân’ın anlaşılması ve yaşanmasındaki hayati rolünden dolayı ilk dönemlerden itibaren Hz. Peygamber’in sünnet ve hadisleri Müslümanların özel önem verdiği alanlardan biri olmuştur. Bu yüzden İslâm âlimleri ilk asırlardan itibaren hadislerin rivayeti, tedvîni ve hadis kitaplarının tasnifi uğrunda yoğun çabalar harcamışlardır. Bu çalışmaların zirveye ulaştığı dönem ise hicretin üçüncü asrıdır. Başta Kütüb-i Sitte olmak üzere temel başvuru kaynaklarının büyük kısmı bu dönemde telif edilmiş ve bu nedenle de b
Kur’ân’ın anlaşılması ve yaşanmasındaki hayati rolünden dolayı ilk dönemlerden itibaren Hz. Peygamber’in sünnet ve hadisleri Müslümanların özel önem verdiği alanlardan biri olmuştur. Bu yüzden İslâm âlimleri ilk asırlardan itibaren hadislerin rivayeti, tedvîni ve hadis kitaplarının tasnifi uğrunda yoğun çabalar harcamışlardır. Bu çalışmaların zirveye ulaştığı dönem ise hicretin üçüncü asrıdır. Başta Kütüb-i Sitte olmak üzere temel başvuru kaynaklarının büyük kısmı bu dönemde telif edilmiş ve bu nedenle de b
Kur’ân’ın anlaşılması ve yaşanmasındaki hayati rolünden dolayı ilk dönemlerden itibaren Hz. Peygamber’in sünnet ve hadisleri Müslümanların özel önem verdiği alanlardan biri olmuştur. Bu yüzden İslâm âlimleri ilk asırlardan itibaren hadislerin rivayeti, tedvîni ve hadis kitaplarının tasnifi uğrunda yoğun çabalar harcamışlardır. Bu çalışmaların zirveye ulaştığı dönem ise hicretin üçüncü asrıdır. Başta Kütüb-i Sitte olmak üzere temel başvuru kaynaklarının büyük kısmı bu dönemde telif edilmiş ve bu nedenle de b
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
“Herhangi bir şeyi bilebilmek için iki yol vardır. Birincisi ilimle (Okuyarak, araştırarak bilmek), ikincisi ise Kur’an-ı Kerim’in ifadesine göre (aynel yakin ile) yaşayarak, müşahede ederek bilmek. İkinci bilgi türü birincisinden her zaman hem daha kalıcı, hem daha etkili olmuştur.” Tıpkı Şükran’ın hikayesinde olduğu gibi, hayatımızda yaşadığımız musibetler, bize Allah tarafından gönderilmiş sınav veya ders çıkarılması gereken, hayatımızı daha iyiye götürecek olaylarla kaplıdır. Önemli olan neden ben deme
İlk dönemlerden beri yazılan tefsirlerin takip ettikleri belli yöntemleri bulunur. Ebû Ca‘fer et-Taberî gibi âlimler, âyetlerle ilgili bütün rivâyet malzemesini ortaya koymak istemişlerdir. Bu bazen konuyla ilgili birbirinden farklı rivâyetlerin oluşmasına zemin hazırlamış, bu durum da rivâyetlerin arasında tercih yapma gereğini doğurmuştur. Kimi tefsirler ise daha çok kelâmî problemlere yönelmiş, konu hakkındaki Ehli Sünnet’in görüşünü ortaya koymayı hedeflemiştir. İmam Mâturîdî’nin Te’vîlâtü Ehli’s-sünne
Osmanlı devletinin son dönemlerinde Bağdat müftüsü olan Âlûsî (ö. 1270/1854) dil, edebiyat ve tefsir alanlarında yaptığı çalışmalarla, özellikle hacimli tefsiriyle adından çokça söz ettirmiş bir Osmanlı âlimidir. Osmanlı devletine müftülük yaptığı yıllarda yazdığı tefsirinde, başta Zemahşerî’nin (v. 538/1143) el-Keşşâf’ı olmak üzere birçok tefsir ve onların hâşiyelerinden yararlanmıştır. Bunun yanında Âlûsî, Beyzâvî ve hâşiyelerinden de önemli ölçüde istifade etmiştir. Âlûsî’nin, özellikle Hafâcî’nin (ö. 10
Osmanlı devletinin son dönemlerinde Bağdat müftüsü olan Âlûsî (ö. 1270/1854) dil, edebiyat ve tefsir alanlarında yaptığı çalışmalarla, özellikle hacimli tefsiriyle adından çokça söz ettirmiş bir Osmanlı âlimidir. Osmanlı devletine müftülük yaptığı yıllarda yazdığı tefsirinde, başta Zemahşerî’nin (v. 538/1143) el-Keşşâf’ı olmak üzere birçok tefsir ve onların hâşiyelerinden yararlanmıştır. Bunun yanında Âlûsî, Beyzâvî ve hâşiyelerinden de önemli ölçüde istifade etmiştir. Âlûsî’nin, özellikle Hafâcî’nin (ö. 10
TANITIM YAZISI Aslında hepimiz, anneliğe dair görevimizin ne kadar önemli olduğunun farkındayız. Çünkü her türlü kimlik probleminin de üstün ahlakın da kökeninde, bir anne olduğunu öğrendik. Bunu öğrendiğimiz için hepimiz, bir taraftan çocuklarımızı içlerindeki iyiyi köreltmeden büyütmeye, bir taraftan kendi dini yaşantımızı düzene koymaya, bir taraftan da annelerimizden devraldığımız kişiliğimizi iyileştirmeye çalışıyoruz. Yani değişmek istiyoruz. Bazımız, daha yolun başında bir engele takılıp gözl
Sevim arkadaşları ile muhabbetleri koyu bir şekilde devam ederken karşıdan baştan ayağa örtülü,
ellerinde kitap ve defterleri olan bakışları yerde dört kadın geliyordu. Bu kadınlar Sevim'in yanından
geçerken bir tanesi ile göz göze geldi.
Nasıl nefes alıyorlar acaba, diye düşündü? Nasıl yemek yiyorlar dışarıda, birisiyle konuşurken nasıl
iletişim kuruyorlar? diye uzun uzun düşündü. Şaşırmıştı.
Ailesinde, akrabalarında örtülü kimse yoktu, bulunduğu muhitte de hiç görmemişti böylesini. Olsa da
gördüğü ö
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve çerezleri nasıl kontrol edebileceğinizi öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.
Alışveriş Sepeti
