Peygamber Efendimiz’in (sas) yaşadığı çağda, O’nu görme ve O’nunla birlikte olma şerefine sahip olmuş arkadaşları vardı. Onlardan bir kısmı, engelliydi. Onlar, engelli insanlara hiç değer verilmeyen hatta insan gibi görülmeyen bir zaman diliminde yaşıyorlardı. Ancak onlar şanslı idi çünkü Hz. Peygamber’e iman etmişlerdi. Sevgili Peygamberimiz de Kur’ân-ı Kerîm’den aldığı mesajla engellilere çağlar ötesi bir yaklaşım benimsedi. Günümüzde engellilerle ilgili yapılması gereken birçok şeyi yaşayarak gösterd

Temel siyer kaynaklarımızdan olan İbn Hişâm’ın es-Sîre’sinin en önemli şerhlerinden olan Ravdü’l-ünüf’ü, emsalleri içerisinde farklı bir konuma sahip bir eserdir. Ravdü’l-ünüf, klasik bir şerh olmasının ötesinde rivayetle dirayeti birleştirip karşılaştırmalı şerh usulünü ortaya koyan bir çalışmadır. Ravdü’l-ünüf, her ne kadar İbn Hişâm’ın es-Sîre’sinin bir şerhi olsa da orada yer almayan birçok haberi, şiiri ve rivayeti içeren bir şerhtir. Ravdü’l-ünüf, sadece rivayetleri aktaran bir çalışma değil, di

Durmuyoruz, sürekli koşuyoruz, çok meşgulüz! Nefsimizin tatmin edilmeyi bekleyen arzuları, dünya hayatının bizden yapmamızı istediği yüzlerce talebi var. Ayrıca insanlar nezdinde bir etikete sahip olmamız gerekiyor, bu da dünyevî bir hayatla mümkün olabilir. O hâlde çok çalışmalıyız; kalbimizin sesini dinlemeyecek, ömrümüzün akıp gittiğini görmeyecek, olmamız gereken kişi olmadığımızı fark etmeyecek kadar! Çünkü bunu yaparsak oyalanırız, hızımız kesilir ve insanı sadece hazları için yaşayan bir varlık olara

(Kur’ân’ı kesinlikle biz indirdik; elbette onu yine biz koruyacağız) (el-Hicr 15/9) ● Kur’ân-ı Kerîm’in ilk hâfızı, Hz. Peygamber’dir (a.s.). Vahyedilen Kur’ân âyetleri, evvela onun (a.s.) ruhuna ve kalbine nakşedilmiştir. O (a.s.); nazil olan vahyi kâtiplerine yazdırıp okutmuş, ashâbına tebliğ etmiş ve Kur’ân sahifelerini hücre-i saâdette muhafaza etmiştir. Ashâb da Kur’ân’ı ezberlemiş ve yazmıştır. Hz. Peygamber (a.s.), birçok sahâbeyi Kur’ân’ı öğretmekle görevlendirmiştir. ● İlk hâlîfe Hz. Ebû Bekir (r.a

Sünnet; Müslümanca düşünmek ve Müslümanca yaşamaktır. İster farkına varalım ister varmayalım ister bu hakikati işitelim ister inatla duymamaya çalışalım; özelde Ümmet-i Muhammed’i (sas) genelde tüm insanlığı her türlü azaptan kurtaracak yol “Sünnet ve Mağfiret”tir.

Kardeşlik meselesine nebevî ufkun bize öğrettiği hakikatler çerçevesinden baktığımızda şu hususları hemen görürüz: • Nebevî ufukta kardeşlik; Allah’ın bir emrinin yerine getirilmesi, farzın ikâmesi, hatta efrazın/farzlar üstü bir farzın ikâmesidir. • Nebevî ufukta kardeşlik, 23 yıl boyunca gündemden hiç düşmeyen bir ders ve bir derttir. • Nebevî ufukta kardeşlik, Hz. Peygamber’in (sas) sürekli gündemde tutarak sağlamaya çalıştığı, sağlandığı zaman da on- dan çok memnun olduğu bir konudur. • Nebevî ufukta ka

Yerde ve gökte en güzel isimler kendisine ait olan Yüce Allah’a sonsuz şükürler ve sevgili Peygamberimiz Muhammed Mustafa’ya gönüller dolusu salât ve selamlar olsun. Bu kitabın amacı bizi yaratan, yaşatan ve sayısız nimetler veren Allah’ı en güzel ve en doğru bir biçimde tanımanızı sağlamaktır. Hepimizin özellikle de gençlerin ve çocukların Allah hakkında sağlıklı bilgi edinmeleri, son derece önemlidir. Çünkü bu konudaki doğru bilgiler, hayatımızı en güzel bir biçimde aydınlatır, dünya ve ahirette mutluluğa

Ebû Talha hicretten önce İslâm’a girerek İkinci Akabe Biatı’na katılan, Ebû Ubeyde b. Cerrâh gibi seçkin bir muhacir ile kardeş ilan edilen, bütün savaşlarda Hz. Peygamber’in (sas) yanında yer alan ve gösterdiği kahramanlıklarla onun övgü dolu sözlerine mazhar olan bir sahâbî idi. Allah Resûlü vefat ettiğinde kabrini kazmak gibi çok önemli bir o kadar hazin bir görevi üstlenmişti. Hz. Peygamber’in vefatından sonra cihaddan geri kalmamış hatta ilerleyen yaşında dahi gazvelere katılmıştı. Allah Resûlü’nü

En Güzel Örneğin (sas) En Güzel Örnekleri Kur’an-ı Kerim, Hz. Peygamber’i (sas) bize anlatırken, kullandığı istisnai ifadelerden bir tanesi “üsvetü’n- hasene”dir. Rabbimiz buyurur ki: “Andolsun ki Resûlullah, sizin için, Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah’ı çok zikredenler için, (üsvetü’n-hasenetün) çok güzel bir örnektir.” [1] Sahâbe neslini anlatan en güzel ayetlerden bir tanesi de Tevbe Sûresi’nde geçen şu ayettir: “(İslâm dinine girme hususunda) öne geçen ilk muhacirler ve ensâr ile onl

Kur’an-ı Kerim, Hz. Peygamber’i (sas) bize anlatırken, kullandığı istisnai ifadelerden bir tanesi “üsvetü’n-hasene”dir. Rabbimiz buyurur ki: “Andolsun ki Resûlullah, sizin için, Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah’ı çok zikredenler için, (üsvetü’n-hasenetün) çok güzel bir örnektir.” [1] Sahâbe neslini anlatan en güzel ayetlerden bir tanesi de Tevbe Sûresi’nde geçen şu ayettir: “(İslâm dinine girme hususunda) öne geçen ilk muhacirler ve ensâr ile onlara güzellikle tâbî olanlar var ya, i

Es-Semhûdî'nin Medine’nin doğal, tarihî ve dinî yapılarına yoğunlaşmış Vefâü’l-vefâ bi-ahbâri dâri’l-Mustafâ adlı eseri ile Medine tarih yazıcılığı yöntem, içerik ve sistem bakımından klasik dönemin deyim yerindeyse zirve noktasına ulaşmıştır. Çünkü Vefâ’dan sonra Medine tarihine dair telif edilen eserler, birçok yönden es-Semhûdî’nin Vefâ’sını örnek almış ve ondan önemli bir kaynak olarak yararlanmıştır. Memlükler devletinin son devirlerinde Medine’de yaşayıp orada yıllarca fetva veren, medreselerde hocalı

İslâm Medeniyeti, tarihin her döneminde farklı alanlarda örnek ve önder şahsiyetler yetiştirmiştir. “Peygamber yolunun şaşmaz takipçisi”, “hadis ve sünnetin (mu)hafızı”, “hadisçilerin önderi”, “fakihlerin efendisi” olarak nitelenen İmâm Buhârî de; hadis, fıkıh, tarih, tefsir gibi birçok alanda kendisini yetiştirmiş çok yönlü bir âlim, aynı zamanda ilmiyle âmil, âbid, zâhid ve örnek bir şahsiyettir. Küçük yaşlarda ilim öğrenmeye başlayan, ilim meclislerinde üstün zekası ve güçlü hafızasıyla hocalarının beğen

İbadetlerin tarihi süreci incelendiğinde, ilâhî tüm dinlerde, form olarak farklılıklar olsa da genel olarak tüm ibadetlerin ilk dinden beri var olduğu görülmektedir. Ancak tevhid inancının kaybolması ile birlikte ibadetlerin ruhunda ve şeklinde değişmeler meydana gelmiştir. İlâhî vahyin geldiği toplumda da inanç ve ibadetlerde yozlaşma boy göstermiş, insanlar büyük ölçüde tevhid akidesinden uzaklaşmışlardı. İşte böyle bir toplumda yaşamını sürdüren Hz. Muhammed (sas), risâlet öncesinde de tevhid inancından

Babasının ısrarlı uyarılarını dikkate almayan ve namaza karşı vurdumduymazlığı olan bir oğula babası son bir kez seslendi: -Yavrum, anlasaydın ki ömrün azdır ve faydasız gidiyor; anlasaydın ki kılacağın beş vakit namaz: Dünyada huzurun, kabir karanlığında kandilin, haşır mahkemesinde kurtuluş senedin ve beratın, amellerin tartıldığı terazide seni kurtaran sevabın, sırat köprüsünde Burak’ın, cehennemden kurtaran şefaatçin, ahirette de ebedî saâdet ve cennetin olacaktır; ne yapar yapar o namazı kılardın

İnsanlık tarihi, olması gerekenler/ilkeler ile olanlar/realite arasındaki etkileşimin serüvenidir. Durum, geçmişte ve günümüzde bu şekilde olduğu gibi gelecekte de farklı olmayacaktır. Bu iki husus arasındaki benzeşme ya da ayrışma ise olanların; yani realitenin meşruiyet derecesini ortaya koyacaktır. Her zaman, olması gereken ilkelere bağlı bir hayat yaşayan ve realiteyi bu ilkeler doğrultusunda değerlendirip ona göre tavır belirleyen Hz. Peygamber (sas), kendisinden sonra aynı yolu takip etmeleri için ümm

Selâhaddîn-i Eyyûbî, Müslümanların bugünkü düştüğü duruma benzer bir çağda yaşamıştır. Onun yaşadığı dönemde İslâm toprakları parçalanmış, ümmetin birliği bozulmuş, düşmanlar her taraftan ümmeti kuşatmıştı. Buna rağmen Selâhaddîn-i Eyyûbî, tefrika ve zilletin zirve yaptığı birlik ve zaferin mumla arandığı bir dönemde Ümmetin birlik ve beraberliğini sağlayarak Salâhü'd-dünya ve'd-dîn lakabına mazhar olmayı hak etmiştir. İşte tam bu noktadan hareketle bugün ki İslâm coğrafyasında yaşanan yüzlerce acı tabloyu

Savaş; San’a’da Bağdat’ta Şam’da Halep’te binlerce yılın birikimi olan şehirleri, oralarda kurulmuş olan medeniyetlerin şaheserlerini, nesillerden nesillere aktarılan insani birikimini yıkıp yok ederken, topluca bir ülke halkını imha edip milyonların içerisinden kâh gruplar bazında kâh bireyler açısından âbide şahsiyetler, korkusuz kahramanlar çıkaran ilginç bir paradoksun hikayesidir. Hayat; her türden inanca, fikre aidiyet kavgasına, yaşamın tüm karmaşasına, keşmekeşine, çilesine rağmen doyasıya yaşamaya,

Hiç şüphesiz senin için bitip tükenmeyen bir mükâfat vardır. Ve sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin. (Kalem 68/3-4) Kur'ân-ı Kerîm'den sonra Resûlullah (a.s.) ile ilgili haberlerden daha güzeli yoktur. el-Kelâî (v. 634/1237) Kaynaklarının sıhhati, çeşitliliği, çokluğu ve etkisinin yapıcı sürekliliğinden dolayı Asr-ı Saâdet; bugüne nisbeten dün gibidir. Siyer; Hz. Peygamber'in (a.s.) doğumundan vefatına kadar hayatını ve hey'etini; Kur'ân, İslâmî rivâyet ve bakiyyeleri esas alarak tayîn ve tevkît bakımınd

Hadis hakkında yapılan çalışmalar aynı zamanda dine yapılan hizmetlerdendir. Bu hizmet Hz. Peygamber'in (sas) sözlerini hayata taşımakla neticelenirse varılacak en güzel sonuca ulaşılmış demektir. Bu kitapta Hz. Peygamber'in (sas) hadisleri içerisinden seçilmiş kırk incinin değerini anlamaya çalıştık. İmam Nevevî'nin kırk hadis çalışmasında yer alan hadislerin Arapça, Türkçe ve Almanca tercümelerini de vererek kitabın daha fazla okuyucu tarafından anlaşılmasını arzu ettik. 'Hz. Peygamber'in seçkin sözlerini

Halife Harun Reşîd, Cuma namazı için camiye girmiş. Kürsüde vaaz vermekte olan vaiz efendi karşısında halifeyi görünce fırsat bu fırsat diyerek ikazlarındaki üslûbunu sertleştirdikçe sertleştirmiş. Namazdan sonra Halife vaiz efendiye: Kardeşim demiş, ne sen Hz. Mûsâ'dan (as) üstünsün, ne de ben Firavundan daha beter biriyim. Allah, uluhiyyet davasında bulunan despot bir adama iki peygamberini gönderirken: Gidin de ona yumuşak söz söyleyin. Belki öğüt alır, düşünür yahut içi titrer de Allah'tan korkar.(Taha