Yolculuk, yazma ya da okuma eylemi için sıkça kullanılan bir metafor. Bu "yolculuk " göl kıyısında tatlı bir gezinti olarak gerçekleşebilir, ayak izlerimizle dolu tanıdık bir kentte de, geçmişin soğuk bir dip akıntısı gibi sızdığı "şimdi" de, benlik ile dış dünyanın kaygan sınırında da. Hangi labirente dalarsak dalalım, eninde sonunda karşımıza "İNSAN" çıkar.

´Yoksa bu benim öyküm mü? Oysa ona başlayabilmek için koca bir dünyayı yitirdim.´ ´Ormanın suskunluğunda dolanacaktım ömür boyu, var olabileceğim tek yerin sınırlarında. Defalarca kendimi aramaya girecek, bulduğumda ardım sıra bırakmak zorunda kalacaktım, geriye dönebilmek için...´ ´Yeniden başlamak. Baştan almak, bir daha denemek. Neden?´ ´Uzak dur o pencereden! Git, yat ve uyu! Uyu ve uyan dostum! sözün mucizesi bir türlü söylenemeyişindedir. Bir başka gece bekliyor bizi nasılsa...´ ´Kiminle konuş