"Yaş çoraplarımı çıkarttım. Çantamdaki bütün çoraplarımı teker teker giydim. En son da anamın çeyizinden çıkartıp verdiği, tiftik çorapları. Onların üstüne de, botlarımızın üstüne giymediğim buz gibi kar botlarını geçirdim. Şehit Üsteğmen Erdal Kurtoğlu'nun yadigârı incecik matı ve üzerine dikili paraşüt bezini açtım. İçine girdim. Battaniyeye sarındım. Başıma çektim. Kıvrılıp, başımı, ellerimi, dizlerimi, kollarımı karnıma topladım. Anamın karnındaki gibi. Ve ölüm olmayan, ama ölüme yakın olan bir âleme do

Ben sizlere, nasıl attığımızı, nasıl hoplayıp zıpladığımızı, ne kadar kahraman olduğumuzu da anlatabilirdim bu kitabımda. Ama yanıltmış olurdum sizi. Dağdaki mücadele ya da dağdaki kahramanlıklar, adına çatışma denilen kısa bir zaman aralığına sıkışmış şeyler değildir çünkü. Askerin kahramanlıkları, mücadelenin fedakârlıklarına gizlenmiştir. Ve bu fedakârlıklar sadece çatışma aralıklarında değil, dağın bütün anlarındadır. Ne kadar güçlü, ne kadar dayanıklı, ne kadar atletik olduğumuzla da süsleyebilirdim s

"Anlarla, durumla, mekânla, içgüdülerle, dürtülerle, tehlikelerle ve benlikle yarışılır burada. Ve karşıda olanın çok önemi yoktur aslında. Hedefe girme anı gelip çatmışsa eğer, bütün kökler kopartılıp atılmıştır zaten. Ve o an, hedefe yürümek üzere ayağını yerden kesebildiğin andır. Göz gözü tanımaz o zaman. Varlığının tohumuna para saymış olsan bile tanımazsın benliğini. Zaman, mekân, dünya, ifrit, benlik saygı duruşuna geçiverir. Mehmetçiğin yakarış anıdır bu. Askerin her şeye karşı olan ve aslında sadec

"Dipçiği koltuk altıma sıkıştırdım. Tetiği azıcık ezdim. Böylece üç, belki de dört adım attım. İşte o an gördüm teröristi! En uçta yürüyordu. Kamburunu çıkarmıştı. Beş, bilemedin altı metre ötemdeydi. Ben ona bakarken, o da bana bakıyordu. Dünya sanki yok olmuş gibiydi. Sadece o, ben ve birbirimize okuduğumuz meydan vardı. İşte o koskoca ‘an'da birbirimize baktık. Gecenin o son deminde, o alacakaranlığın içinde, gözlerindeki ‘ak'ı görüyorum. Orada, o an, o çiğ beyazlıkta; nefretini, kinini, vahşiliğini ve b

Covid-19 salgınının neye mal olacağını ya da neler kazandırıp neleri sonlandıracağını sadece sağlık, sosyal yaşam ve cari ekonomi açısından değerlendirmek eksik olur. Olanların ve olacak olanların siyasi, askeri, ekonomik, demografik, bilimsel, teknolojik, coğrafi, psiko-sosyal, kültürel, inanç ve moral değerler/güçler üzerinden de değerlendirilmesi gerekir. Hatta jeopolitik, jeostratejik, teopolitik, teolojik, küresel güç mücadeleleri, vekâlet savaşları, göç, terör ve istihbarat disiplinleri açısından da ç

Serving in commando bridages and special forces for many years, entering countless skirmishes and got shot in the belly with three bullets in the Iraqi mountains, Abdullah Ağar went back to this region years later. For 4 years, 1 day and 7 hours, he lived in these lands that were scorched with the fire of terrorism. When he returned back to Turkey, he wrote a very comprehensive book about ISIS titled: IŞİD ve Irak. He then went to Southeast Turkey, where he had served for so many years. He interviewed the

Abdullah Ağar, meskûn mahallerde, dağlarda ve Fırat Kalkanı'nda savaşan Mehmetçikleri anlatıyor! Komando tugaylarında ve Özel Kuvvetler'de yıllarca komutanlık yapan, sayısız çatışmaya giren ve Irak dağlarında belinden üç kurşunla vurulan Abdullah Ağar, yıllar sonra tekrar bölgeye gitti. Tam 4 yıl, 1 gün, 7 saat terör ateşinin kasıp kavurduğu, kızılca kıyametin koptuğu bu topraklarda, çöllerde yaşadı. Türkiye'ye döndüğünde de, IŞİD ile ilgili en kapsamlı saha kitabı IŞİD ve Irak'ı yazdı. Ardından uzun süre

Güneydoğu'da, mücadelenin en yoğun dönemlerinde tim, takım ve bölük komutanlıkları yapmış bir subayın kaleminden... Bir asker ne için ölür? diyor Abdullah Ağar. Peki bir asker ne için ölmek ister? Peki bu millet neden asker? Peki düşmanlar, neden düşman? Bu sorulara yanıt bulmadan, sadece Güneydoğu'daki üstü örtülü savaşı değil, Anadolu insanının bin yıldır yaptığı savaşları da anlamak mümkün değildir, bundan sonra yapacağı savaşları da... Ve bir de nasıl savaşılacağını da... Bu kitapta yazılı olan her

Bekliyoruz karanlığı... Aysız, yıldızsız kapkaranlık bir geceyi... Birden kaleş şaklamaları tırmalıyor kulaklarımızı... Bundan bir an önce ilk mermiler vuruyor üs bölgemize... Dört ayrı yerden, dört ayrı roket apansız paralanıyor içimizde; Zrankkk... diye. Ve bütün bunlar, daha biz, bir tek tetiğe dahi dokunmamışken oluyor. Karşı taraf tüm hırsıyla asılıyor tetiklere... Ve namusumuza yönelen bir baskınla karşı karşıya kalıyoruz. Şok arzulayan bir ateş kumpanyası bu... Öyle mi? Hadi bakalım!.. İlk