Hiçbir şeyin değişmesini istemediği evde, çalışma odası elli yıl önce nasılsa hala öyleydi. Aynı masa aynı telefon, aynı tablolar, aynı halı. Bir farkla ki artık hepsi sararıp solmuştu.

Mamak Mapushanesi, adından da anlaşılacağı üzere bir hapishane romanı. Yazar Remzi Çayır, bizzat kendisinin de içinde bulunduğu, tanıklık ettiği bir dönemi, 12 Eylül askerî darbesi sonrası Mamak Askerî Cezaevi´nde yaşananları roman hâline getirmiş. Yakın tarihimize dönüp baktığımızda, neredeyse her on yılda bir darbelerle kesintiye uğratılan siyasal ve toplumsal hayatımız, bugün için kimilerine pek de bir şey ilham etmeyebilir, kimileri için de o günleri yok saymak gerçek bir millî refleks hâlini almış olab