Rene Descartes çocukluğunun büyük bölümünü yalnızlık içinde geçirdi. Bu hayatının geri kalanını da şekillendirdi; Descartes yalnızlığını sürdürdü. Sonsuz yalnız saatlerin kârı şu oldu: "Düşünüyorum, öyleyse varım."
Descartes bunu söyledi ve bütün felsefeyi değiştirdi. O varoluşunu düşünceleriyle kanıtlayabileceğini keşfetti. İnanışına göre bu içsel bilgi esas gerçeklikti. Dış etkenler insanı beyhude yere aldatıyordu.
Madde dünyası, taşların, ağaçların, yaprakların, dalların, hayvanlarla insanların, gördüğümüz, dokunduğumuz, kokusunu aldığımız, sesini işittiğimiz her şeyin dünyası nedir acaba? Neden yapılmıştır? Ve insanların yüzyıllarca, yıldızlarıyla birlikte tepelerine asılı sandıkları, Dünya çevresinde döndüğüne inandıkları gökyüzü nereden geliyor? Ve bütün bunların ortasındaki insan nedir?
Bu gibi en yalın sorulardan en karmaşık sorunlara geçen Henri Laborit, okurunu çağdaş bilimsel kuramların evreninde masalsı bir
Kuşkucu David 1748`de `Ulusal Karakterler` konusunda yazarken şunları belirtir: "Negroların ve genel olarak tüm insan türlerinin (çünkü dört ya da beş ayrı tür vardır) doğal olarak beyazlardan aşağı olduklarından kuşku duyma eğilimindeyim. Hiçbir zaman beyazdan başka herhangi bir tende uygar bir ulus olmamış, ne de giderek eylemde ya da kuramsal düşüncede seçkin herhangi bir birey olmuştur. Aralarında hiçbir becerikli üretici yoktur, hiçbir sanat ve hiçbir bilim yoktur. Öte yandan, beyazların en kaba ve en
Nietzscheye göre Avrupa bilinci bütün değerleri yalnızca Hıristiyan değerler olarak, aslında dinsel değerler olarak tanıdığından, Tanrının ölümü tüm değerlerin de ölümü anlamına geldi. Nietzsche bu değerlerin gerçek değerler olmayabileceğini düşünmedi. Gerçekten de Hıristiyanlık ya da daha doğrusu Protestanlık Avrupanın değerler dizgesinden başka birşey değildi, ve düşüncenin onuruna Nietzschenin bunları sorgulaması gerekiyordu. Ve Protestan değerlerin kendi içlerinde nihilizmi barındırdıklarını bulmalıydı.
İlk baskısının önsözünde yaptığımız bir hatırlatmayı bir kez daha yapmak istiyoruz. Bu çalışma örtüşen yönleri ve ortak noktaları olmakla birlikte bir edebiyat terimleri sözlüğü değil, eleştiri terimleri sözlüğüdür. Edebiyat terimleri sözlüğüne oranla muhtevayı anlamada karşılaşılabilecek zorluklar, çalışmanın tabiatından kaynaklanmaktadır.
Şüphesiz bu tamamen telif bir eser değildir. Türkçe ve İngilizce kaynaklardan yararlanılarak yer yer doğrudan çeviri, bazen Türkçe bir kaynaktan yapılan alıntı, bazen d
Bu derlemedeki yazılar, yaklaşık son 30-40 yıldır sosyal bilimlerdeki değişik yaklaşımların hepsinde gittikçe baskın hale gelmekte olduğu düşünülen önemli bir eğilime dikkat çekmek üzere biraraya getirilmiştir. Bu eğilim, tam da artık terkedilmesi gerektiğine iyice inanılmış bulunulan "büyük teori"lerin beşeri bilimlere tekrar dönmesi diye tanımlanabilir. Paradoxal bir biçimde bütün çabalarını teori çabasının güçlük eleştirilerine hasretmiş bulunan bazı isimler burada böylesi bir eğilimin göstergeleri olara
Modern Çağ: Sibernetik bir içe kapanışı ve çöküşü sergileyen teknik/bilimsel, huzursuz bir tarih dönemi.
Martin Heidegger: Bilimlerin söylemi dışında, modern çağın görüngüleri yerine özünü düşünmeyi yaşam boyu bir uğraşa dönüştüren, kimilerine göre Batı´nın son düşünürü. Bilimle teknolojinin güdümünde, ´öznelliğin´ egemenliği altında ve sürekli enformasyon akışı içindeki bir dünyada felsefenin artık kendini tamamladığı, modern sanattan beklenen kurtarıcılık görevinin de sona erdiği söylenebilir mi?
Pati
İnsanın güzel olana yönelme ve çirkin olandan uzaklaşma, iyi olanı isteme ve kötü olandan kaçınma, gerçek olanı doğrulama ve yanlış olanı yadsıma gibi bir eğilimi vardır. Ya da, insan bir bütün olarak duyu, yürek ve ustur, duyum, duygu ve düşüncedir. Felsefe Usun bilgisidir. Eğer bilginin aracı olarak, gerçekliğin aracı olarak duyum ya da algı, ya da duygu, sezgi, esin vb. ileri sürülüyorsa, bu yetilerin doğal olarak düşünmedikleri, sundukları izlenimlerin, tasarımların, duyum ya da duyguların düşünceye day
"Dil ve Ahlak" kullandığımız kavramların mantıksal ve lingustik çözümlemesini yapan bir felsefe etkinliği olan çözümleyici (analitik) felsefenin ahlak meselelerine yaklaşımını sergileyen bir çalışmadır. Bu yaklaşım ahlaki anlamda ne yapmamız gerektiğini buyurmayan, yalnızca ahlak kavramlarının hangi anlam kategorisi içinde yer aldığını inceleyen ve bu manada ahlaklılık açısından nötr bîr faaliyettir ve çözümleyici etiğin "anlam" kuramlarıyla paralellik içindedir.
"Dil ve Ahlak", bu açıdan, yirminci yüzyıl
Bu kitap anlamlılık olgusunu açıklayan bir varlıkbilim sunuyor. Anlamlılığın evrimsel bir gelişim olduğunu, insan dillerindeki anlamlı tümcelerin, doğadaki yalın belirtilerden başlayarak, aşamalarla karmaşıklaşıp içerik zenginliği kazanan iletişim biçimlerinin son basamağında yer aldıklarını savunuyor. Anlamlılığın, dilegetiren ile dilegetirilen şeyler arasındaki bağıntılarda bululanacağını,böylesi bağlantıların en temel biçimlerinin özsel ve nedensel bağlantılar olduklarını öne sürüyor. Anlamın kaynağını o
Tao, uygarlık tarihinin en eski, en ilginç düşünce akımlarından biridir. Çin´de, felsefi ve dini iki akım için kullanılan ortak addır. Çin insanının düşünsel özgürlüğünü vurgular. Zira tao, "bir yoldur, ancak yolda daha çok bir yol"dur. Tao´nun belli bir yeri, saptanmış bir durağı, törenler düzenlenen bir konağı yoktur; o evrenle bütünleşmiştir, evrenin anlamıdır. Tao, olgunlaşmanın, kendini bulmanın, bütünleşmenin, yetkinleşmenin, aydınlanmanın, arınmanın simgesidir. Bu simgeyi anlamak, insani gereçlerle b
Bu kitapta, yazarın çeşitli dergi ve gazetelerde yayımlanmış olan makale, bildiri ve kitap tanıtma yazıları ile bir çevirisi ve ayrıca yayımlanmamış bir bildirisi yer almaktadır.
Kitapta yer alan makale, bildiri ve kitap tanıtma yazılarının ortak yönleri, mantık, bilgi, bilim, tarih ve kültür kavramlarını, birbirleriyle olan çok yönlü bağıntısallıkları içinde ele almış olmalıdır. Bu yönleriyle yazılar, yazarın bugüne kadar ki tüm telif ve çeviri çalışmalarında işlemeye ve tanıtmaya gayret ettiği tek bir t
Toplumsal ve siyasal çatışma yok olmuş, akıl bunalımda, eleştiri anlamını yitirmiş, entelektüleller ne olursa olsun, uyar söylemiyle ya iktidarın sıcak kucağına oturmuş ya da sırça köşklerine çekilmiş. Tüketimin ve anlık zevklerin tutsağı, ortak sorunlara tepkisiz, küstah ve konformist bir insan tipi yaratılıyor. Çağımız, bulanık, tembel bir genelleşmiş konformizm çağına dönüşmüş. Cornelius Castoriadis, felsefenin sonunun ilanıyla birlikte miskinliğine bir kılıf uydurmanın rahatlığı içindeki Batı düşüncesin
John Dewey (1859-1952), Birleşik Amerika`nın en büyük çağdaş filozofu ve eğitimcisi. Demokrasi tutkunu, yaşamda en gerçek yol göstericinin bilim ve akıl olduğuna inanan bu eğitimci, yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti`nin eğitimine yön vermesi amacıyla, 1924`te ülkemize çağrılmıştır. Bu kitapta, John Dewey`in özgürlük ve kültür üstüne düşüncelerinin yanısıra, Türkiye milli eğitimi için sunduğu rapor`un tümünü de bulacaksınız.
(Arka Kapak)
Salah Birsel´in denemelerinde amacı, şu ya da bu bilgileri ille de öğrensinler diye ne yapıp yapıp okurların gönlünü etmek değildir. Denemeden murat, kişinin belki hiç işine yaramayacak kimi bilgileri, hiç merak etmediği ya da merak etmeyi aklından geçirmemiş olduğu kimi konuları vesile ederek, düşündürücü olabilmek, dümdüz yaşanıp geçilenlerdeki bit yeniklerini görebilmeye yöneltmek, kafalarda çöreklenmiş dürtmesen yüz yıl uyuyabilecek yılanları uyandırmak, tembel ruhların içine kurtlar serpmek ve bütün bu
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için, amaçlarla sınırlı ve gizliliğe uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Çerezleri nasıl kullandığımızı incelemek ve çerezleri nasıl kontrol edebileceğinizi öğrenmek için Çerez Politikamızı inceleyebilirsiniz.
Alışveriş Sepeti
