Nefis, insanın bineğidir. Bu dünya imtihanında başarılı olmak ve menzile varmak için bu bineğe ihtiyacımız vardır. Ancak nefsi, arzu ve ihtiyaçlarını terk etmek değil, terbiye etmekle mükellefiz. Hedfe ulaşmak için ona iyi bakmamız lazımdır. Ama fazlaca şımartırsak, bu bizim için felaket olur. Nefsimizi kendimize hizmet ettirmeliyiz. Biz nefsimizin hizmetine girersek, tehlike başlamış demektir. Onun için nefsin mertebelerini bilmemiz lazımdır.

İlim, amel ve ihlas dinimizin üç önemli sac ayağı gibidir. Dinimiz bunların üzerinde yükselmektedir. Birini eksik bırakan, dinini eksik bırakmış olur. Onları tamamlayan dinini kemale erdirmiştir. İlim insanın aklını, ihlas kalbini, amel de bedenini temsil eder. İşte insan ancak bunlarla ayakta kalabilir ve Rabbinin rızasını kazanabilir. Doğruyu ve yanlışı bunların kılavuzluğunda görür ve yine bunlarla daima doğru yolda ilerleyebilir. Öyleyse, ilmin üstünlükleri ve faydaları, ilmiyle amel etmek, niyet ve k

Herkes için nefsini tanımak mühim bir görevdir. Çünkü nefsini bilen Rabbini bilir. Yani bir kimse nefsin zilletini, güçsüzlüğünü ve yok olacağını bilse, Rabbini izzet, kudret ve beka ile bilecektir. Nefsini tanımayan Rabbini fazla tanımaz. Onun için akıllı kimsenin nefsini tanıması için kollarını sıvaması ve gevşeklik yapmaması gerekir. İnsanın en büyük düşmanı nefsidir. Daha sonra kötü arkadaş ve şeytan gelir. Kötü arkadaş ve şeytan nefse tesir ederek insana zarar vermeye çalışırlar. Onun için nefsin, emma