Ergen Ruhlar İlmihali bir şiir kitabı olduğu kadar hayatın tam ortasında duran bir şairin herkese aynı mesafede durarak seslendiği bir söylem kitabı. Bağırmadan söylediği sözler siz kitabı okudukça büyüyüp duracak. taşlar ve işaretler hepsi ayağımın takılması için

2000 Türk şiirinin en önemli temsilcilerinden olan Bülent Parlak'ın 3. Şiir kitabı Her Şey İçin Çok Geç; beş yıllık bir çalışmanın sonucu. Her Şey İçin Çok Geç, farklı isimli şiirleri barındırsa da baştan sona bütünlük taşıyan bir kitap. Keyifle okunmayan her kitap gibi bitirince sizi sarsacak. insan sevdiğine son kez bakamaz

FLÜT ÇETESİ ÇOCUKLARI Yasin Kara, İzdiham Dergisi'nin yazarlarından. Onun yazdıkları yaşadıklarından başka bir şey değil. Flüt Çetesi Çocukları dünyaya başka gözle bakmanın kitabı. Fark edince farkı istemeyenlerin.

İlahi adaletin sağlanması için içimizden birilerinin haksızlığa uğraması gerekiyordu. El kaldıran ben oldum. Kitap Bülent Parlak'ın bu cümlesiyle başlıyor.

Onur Bayrak'ın kelimeleri yeniden yorumladığı Lügatlere Güncelleme adlı çalışması artık kitap oldu. İzdiham Dergisi'nin 15. Sayısından itibaren dergide yaptığı çalışmaları kitap haline getiren Onur Bayrak bu çalışmasıyla sizi kelimelerin bildiğiniz yönlerine değil fark etmediğiniz köşelerine götürüyor. Bir şair inceliğiyle yorumladığı kelimelerin bu hallerini gördüğünüzde en çok şaire ve kelimeye hayret edeceksiniz.

Soytarılara veriyorum yanaklarımı tutup mıncıklıyorlar Belki ihtiyaç Annem bilmiyor bunları hiç Yerin üstünden daha rahat olsa da sevmiyorum metroyu Ayaklarım seğiriyor gidemiyorum Tadını alamadıysa daha ağlamaz kimse Bunu anlamak biraz zaman alacak İçli şarkı gibi konuşuyor romanlar Arsız bir gururla taşıyorum aşkı haklısınız Taylar dolaşıyor boynumda Annem bilmiyor bunları

biraz büyür gibi oldum, uçurumlar diledim kendime/ muhayyilemdeki falezlerden düşürdüm küfürlerimi/ bir kendimi savuramadım/ nefret dindi öfke yanlış adreslere yöneldi/ de içimde çağlayan bu deli nehre henüz murad bulamadım/ suyun peşine düştüm, ona sadece bir kelime yükledim/ hawar/

yaratacak hiçbir şeyi kalmamış tanrıların emekli bordrolarını tanzim ederek geçimini sağlayan ben yani dünyayla çarpışan ve müttefiksiz yani miting meydanlarında röpteşambırla gezen yıllardır uykusuz sen beni attığın yerleri bilmedin, ben düştüğüm rakımları nasılsın

Sana yeniden dirilmiş annemi seyreder gibi bakardım/ Çehremde bir sürü göz havari gibi, anons gibi, çarpıntı gibi/ Roma yakılırdı yanımda dönüp bakmazdım; ilkçağ, ortaçağ ve sen/ Cennetten mi emmiştin sütünü bu güzellik nereden/

Bundan yıllar yıllar sonra çok bilmiş bir okur şöyle diyecek belki de: Güven Adıgüzel kim? Müzik yazarı mı, sinema eleştirmeni mi, şair mi, devrimci mi, belgesel yazarı mı, kaşif mi? Kim ha kim? Ben de ona şöyle diyeceğim: Ey bundan yıllar yıllar sonraki okur, yaklaş! Sana işin aslını anlatayım. Güven Adıgüzel, bir inanç adamı! Bir rindmeşrep. Hâlâ kitaba, şarkılara, filmlere, devrime, şiire, insana ve aşka aynı anda inanmayı başarabilen daha doğrusu buna güç yetirebilen bir çeşit şövalye! Bir zamanlar bu m