Saklambaç bir ilk romanın bütün artılarına sahip: İçtenlik, heyecan, pervasızlık ve en önemlisi profesyonelleşmiş, kaşarlanmış romancılar için ciddi tuzak olan klişeleşmeye düşmemek. Buna karşılık, ilk romanlarda sıkça görülen kurgu zaafı ve zorlamalardan büyük ölçüde kurtulmayı da başarıyor. Tuvalet kağıdına yazılmış, biraz da ağzı bozuk bir hikâye bu. Ne var ki, Batıcı burjuva aile çevresiyle Müslüman muhafazakâr çevrenin kesiştiği noktadan kaynaklanan roman, iki genç kızın hayatı anlamlandırma çabaları,

Söylerken yakalanan siz değilseniz yalanlar çoğunlukla ilginç ve eğlencelidir. Yalansız bir dünya, hele de yalansız bir tarih düşünmek mümkün değil. Politika veya savaş söz konusu olunca ilk kurban edilenin "gerçek" olduğunu artık bilmeyen yok. Sezar'ın, Kleopatra'nın, Stalin'in, Hitler'in, Churchill'in, Roosevelt'in, Nasır'ın ve daha pek çok tarihi kişiliğin söylediği yalanları merak ediyor musunuz? Biliyoruz ki, hükümetler, politikacılar, generaller, gazeteler, şirketler, tarihçiler, hatta bilim insanlar

Bir anı-roman olan Yassıadada Bir Spiker TRTnin Ankara Radyosu spikerlerinden Yılmaz Tokun hayatından bir kesiti aktarıyor. Yeni evli ve baba olmaya hazırlanırken kendini Yassıadada bulan Tok üstüne üstlük Demokrat Partiye karşı olan biridir. Ama kendisi gibi Yassıadaya neden getirildiğini bilmeyen otuz kadar yurttaşla, oto tamircisi, mühendis, teknisyen, işçi, banka müdürü ve pilotla birlikte dertlerini anlatıncaya kadar aylar geçecektir. Ordunun iktidara el koyduğu 27 Mayıs 1960 Cuma gününden iki gün önce

Bir portreler galerisi olan Aynalar 1988 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Necip Mahfuz'un en ilginç, en farklı çalısmalarından biridir. Kurgusal bir eser olmasina rağmen karakterlerin tasviri öyle canlı, öyle sahici ki, her biri gerçek kisiler olarak algılanıyor. Bu muhteşem tasvirlerden yola çıkan Mısır'ın tanınmış ressamlarından Seif Vanlı her karakteri resimleyerek Mahfuz'un yarattıklarını adeta ete kemiğe büründürüyor. Mahfuz'un tasvir ettigi karakterler resim olarak da sayfalarda görülünce kurgu ve gerçek i

1993 yılında, kırk yedi yaşında, Lisa Fittipaldi kör oldu. Kendini, duvarları öfke ve inkâr taşlarıyla örülü bir hapishaneye kapattı. Bir gün, kocası odaya girdi; çocuklar için hazırlanmış bir suluboya takımıyla bir resim defterini yatak örtüsünün üzerine attı. Lisa öfkeden çılgına döndü. Resim defteriyle suluboya takımını kocasının kafasına fırlattı. Kör karısından resim yapmasını bekleyen bu sersem adama inanamıyordu. Burnundan soluyarak kalktı, yere düşen takımı el yordamıyla buldu; masaya oturdu ve elin