Bu romanda, Aylin ve Selma'nın adı yolgeçen hanına çıkan öğrenci evlerinde yaşanan sıra dışı ama bir o kadar da tanıdık maceralarıyla karşılaşacaksınız. Aylin, sevgilisi Sinan'ın entelektüel tahakkümü altında ezilmekte, kendine özgürce yaşama alanı bırakmayan bu dünyada her geçen gün tükenmektedir.Kurtuluşu, özgürlüğü, dostluğu, sıradan insanların kendini kasmayan hayatlarında bulur.Ev arkadaşı Selma'yla küçücük bir evde kurdukları iki kişilik yaşam, kısa bir süre sonra birçok ilginç insanın dolup taş

« Belli ki bu sayfayı yazarken annesi ağlamıştı. Sayfadaki mürekkep gözyaşlarından yer yer dağılmıştı. Okumaya devam etti. Aradan ne kadar zaman geçtiğini bilmiyordu. Son sayfayı da okuyup defteri kapattığında, gözyaşları inci taneleri gibi yanaklarından aşağı yuvarlanıyordu. Zavallı annem ne kadar acı çekmişsin. Kendimi bildiğimden beri en mutlu göründüğün zamanlarda bile gözlerinde gördüğüm hüznün sebebini şimdi anlıyorum. Canım annem aslında sen hiç mutlu olmamışsın, sadece mutlu gibi görünmüşsün. Y

Yapmaya çalıştığım şeyin normal olmadığını ben bilmiyor muyum sanki... Her şeyin farkındayım. Sende gördün denedim Irmak... Sevdiğim adamla normal, sağlıklı, mutlu bir yuva kurmaya çalıştım. Her şey yolundaydı, ta ki... Özel durumundan dolayı çocuk sahibi olmak için yanıp tutuşan Pınar, en yakın arkadaşı Irmak ile plan yapıp, bunu uygulamaya karar verir. Hesaba katmadığı şey ise, seçtiği adamın yaptığı kurnazlığa uyanıp hem kendisinin hem de arkadaşının hayatını tamamen farklı bir boyuta taşıyacak

Murat, Mary'nin evine gitmek üzere yola çıktı. Kalbi sanki ikiye bölünmüş gibiydi. Bir tarafı günlerdir görmediği, çok özlediği sevdiği kadına kavuşmak için sabırsızlanıyor, bir tarafı ise söyleyeceklerinin yükü altında adeta eziliyordu. ?Eskilerin severek ayrılık dedikleri bu olsa gerek,' diye düşündü. İçini bir öfke kasırgası sardı. Anne babasına karşı yoğun bir kızgınlık hissetti. Ne olurdu sanki normal insanlar gibi davranıp, evlenip mutlu olmalarına müsaade etselerdi? Ne olurdu şimdi bunları yaşamasay

?Tanrım ben ne şanslı bir kadınım, on yıldır evli olmamıza rağmen bana hala çiçekler getiren, beni ilk günkü gibi tutkuyla seven bir kocam var.'' Nur'un gözü iki gece önce Selim'in getirdiği kırmızı güllere takıldı. Vazoda boyunlarını bükmüş, öylece kendisine bakıyorlardı. Ani bir hareketle kalkıp, misafirlerin şaşkın bakışları arasında gülleri alıp çöpe attı. Kulaklarında hastanedeki doktorun söyledikleri yankılandı. ?'Yanındaki hanım kadar şanslı değilmiş maalesef.'