Hayatını Ehlibeyt’e hizmet etmeye adayan Seyyid Süleyman Belhî hazretleri, Kur’ân’ı anlamada Efendimizin (s.a.a.) şu hadîsini kendisine şiar edinmiştir: “Size iki ağır emanet bırakıyorum. Onlara tutunursanız dalâlete düşmezsiniz: Allah’ın Kitâbı ve ıtretim olan Ehlibeyt’im. Bu ikisi, [Kevser] Havuzu’nda bana kavuşuncaya dek asla birbirlerinden ayrılmazlar.” Kur’ân-ı Kerîm’in ancak ve ancak Ehlibeyt İmâmları’nın tefsir ve tevilleriyle anlaşılabileceğini beyan eden Hz. Seyyid, onların faziletlerini ve bu konu

Bektâşî babası, Celvetî ve Sâdî şeyhi Yusuf Fâhir Baba, Üsküdar'ın son nâzenînlerinden olup, kûşe-i harâbâtta karar kılmış melâmet meşrep bir zâttır. Gelin Ey Nâzenîn Canlar adı ile neşredilen dîvânında, Ehlibeyt meveddetini ve vahdet-i vücûdun nâzik noktalarını büyük bir aşk, irfan, dirâyet ve coşkunluk ile terennüm etmektedir. Muhteşem bir geleneği ve zevki şahsında cem eden Fâhir Baba, dîvânını kendisine âyine etmiş gibidir. Bu âyineye bakan, gâh ağlayacak gâh gülecek, gâh celâllenecek gâh ferah edecek

Vücûd/Varlık Hakikati'nin bâtını ya da derinliği, Ehlibeyt'in hakikati olup, bu konuda sınırlı sayıda eser kaleme alınmıştır. Söz konusu nâdir eserlerden biri de, Muhyiddin ibn Arabî'ye nispet edilen Menâkıb-ı Eimme-i İsnâ Aşeriyye adlı risâledir. Menâkıb'da, hakikatlerin hakikatinin derûnundaki bâtınî nükteler, On Dört Mâsum'un her biri için yazılmış salâvâtlarda toplanmıştır. Mezkûr salâvâtlarda yer alan hitapların câzibesi, manevî bir cereyânın yanı sıra mefhumların idrâkine dâir de büyük bir merak uyand

Rifâiyye'nin Sayyâdiyye kolu hakkında ilk kez yapılmış geniş çaplı bir araştırmanın neticesi olan çalışma, sahasındaki boşluğu dolduracak önemli bir kaynak eserdir. Sayyâdiyye kolunun sahibi Hz. Pîr-i Sânî Ahmed İzzeddin es-Sayyâd'ın hayatını, tarikat faaliyetlerini, eserlerini ve halifelerini konu edinen ilk bölümde; modern bir tabakat kitabı denilebilecek kıymetli bir biyografi çalışmasının yanı sıra, Rifâî-Sayyâdî postnişînlerinin birbirleriyle olan akrabalık ve tarikat ilişkileri de yer almaktadır. Kita

Hz. Peygamber'in atalarının her biri, kendi asırlarının nuranî kandili ve parıldayan meşalesiydi. Zamanlarındaki insanları tevhide ve insanî faziletlere yönlendirirlerdi. Bu ulvî şahsiyetlerin her birinin hayatını anlatabilmek için onlarca cilt kitap yazılması gerekir ki, şu cihana gelmiş seçkin zâtların fazilet ve azametlerinden bir nebze kaleme alınabilmiş olsun. Peygamber'in büyük dedesi Hz. Hâşim; dedelerinin bütün liyâkatının vârisi, Hz. İbrahim'in vasîsi, Hanîf dinin davetçisi, seyyidlerin serçeşmesi,

Hz. İbrahim'den kaldığına inanılan teber, mürşid elinde ise, Âl-i Muhammed düşmanlarından teberrîye, zulme divan durmadığına ve dervişlerinin nefs putunu kırmaya azmettiğine işaret etmektedir. Teber eğer derviş elinde ise, Teberrâ ehlindenim, kendi nefsimin çıkıklarını da elimdeki teber ile düzeltmeye azmettim. mânâsına gelmektedir. Sırrî Kalender bu nutuklarında bir taraftan Ehlibeyt tevellâ ve teberrâsını, İnsân-ı Ekmel ve Ekber'in mânâsını izah ederken, diğer taraftan da mâneviyat sahasındaki çarpıklıkla

Mısrî Âsitânesi son postnişîni Mehmed Şemseddîn Mısrî, ârif, nâzenin, müdekkik bir âlim ve velûd bir yazardır. İzahları ve ortaya koyduğu delilleri taassuptan uzak olup; okuyucuyu düşünmeye sevk eden, vicdanı, akl-ı selîmi, doğru muhakemeyi, araştırmayı ve tecrübeyi esas alan lâtif bir üslûba sahiptir. Devrinin seçkin simâları arasında nâdide bir yere sahip ve "Mısrî-i Sâni/İkinci Mısrî" unvânına lâyık Şemsî-i Mısrî'nin dört risâlesi, Hakikatperest Olalım adı altında bir araya getirilmiştir. Bunlardan Cûyb

Tekke ve zaviyelerin kapatılması kanunundan sonra Hacı Bektaş Dergahı'nda neler oldu? Pirevi'nin son postnişîni Salih Niyazi Dedebaba kimdir? Bektaşi yoluna yaptığı hizmetler nelerdir Salih Niyazi Dedebaba Arvanutluk'a neden gitti? Arnavutluk'ta Bektaşilik faaliyetleri nasıl gelişti Salih Niyazi Dedebaba'nın hicreti sonrası Bektaşi dergahları ve mensuplarının karşılaştıkları zorluklar nelerdi? Salih Niyazi Dedebaba nasıl ve niçin şehid edildi? Niyazi Dedebaba'dan sonra Arnavutluk, Türkiye ve Mısır'da d

Hz. Âmine, Hz. Fâtime bint Esed, Hz. Hatice hakkında kaleme alınmış nadir eserlerden biridir. Hz. Âmine: Her canlı ölür, her yeni eskir, her şey yok olur. Ben de yok olurum ama adım her zaman yaşar. Çünkü ben bir hayır bıraktım, Muhammed gibi pak bir evlât doğurdum. Hz. Rasûlullah: Fâtime bint Esed, Ebû Tâlib'den sonra bana en iyi davranan kimseydi. Annemden sonra bana ikinci bir anneydi. Ebû Tâlib, hayır ehli ve sofrası herkese açık bir insandı. Fâtime bint Esed de, bizleri sofranın başına toplardı. Pişi

O, her makamda ve mertebede ayrı bir yüz, her yüzde ayrı bir güzellik, her güzellikte ayrı bir aşk, her aşkta ayrı bir gamze, her gamzede ayrı bir eda, her edada ayrı bir işve, her işvede ayrı bir naz ve her yerde ayrı bir başlangıç gösterir. Bu nedenle dîvâne ve perişan âşık, türlü hâllere ve sevdalara uğrar. Gâh kabz, gâh celâl ve gâh bast mazharı olarak, zevk, şevk, safâ ve cemâl üzre naz ve niyâzla sıfatlanmış olur. Böyle olunca, ârif niçin kendisini belirli bir itikâdla ve hâlle kayıtlasın?

Son dönem Bektaşi babalarından Yusuf Fahir Ataer'in, Tarih Dünyası, Yeni Tarih Dünyası, Tarih Coğrafya Dünyası dergileri ve Son Havadis gazetesinde neşrettiği yazı dizileri, ilk defa bir araya getirilerek okuyucuya sunuluyor. Geniş bir araştırmanın ve tecrübenin neticesi olarak ortaya çıkan bu yazılarda; ilk dönem İslam tarihi ve Kur'an-ı Kerim ile alakalı tartışmalı mevzular, Ehlibeyt'in yaşadıkları, Şiiliğin ve Sünniliğin doğuşu, Anadolu Aleviliği, Aleviliğin kolları, usulleri, erkan ve itikat farkları,

Seyyid Ahmed İzzeddin es-Sayyâd hazretlerinin içtihat etmiş olduğu Sayyâdiyye kolu, Rifâîliğin en meşhur koludur. Bu kolun, 19. yüzyılda karizmatik kişiliğiyle öne çıkmış temsilcilerinden biri de, Seyyid Ebu'l-Hüdâ es-Sayyâdî Efendi'dir. Ebu'l-Hüdâ Efendi'nin, ?Rifâî-Sayyâdî Seyyidleri ismiyle Türkçeye kazandırılan eseri, neseben ve tarikaten mensup olduğu Rifâî-Sayyâdî silsilesindeki zâtların kısa biyografilerini içermektedir. Kitap yayına hazırlanırken, Sayyâdî Âsitânesi başta olmak üzere, Sayyâdî kolu i

Rifâiyye'nin Maârifiyye kolu hakkında neşredilen eserlerin üçüncüsü olan Kisvenâme, gerek dervişler gerek kültür tarihçileri için hazine değerindedir. Eserde, Hazret-i Pîr Seyyid Ahmed er-Rifâî'nin on sekizinci batından torunu ve Maârifiyye kolunun sahibi Fethü'l-Maârif hazretlerinin kisveler hakkındaki içtihatları, oğlu ve halifesi Ali Sâbit Efendi tarafından teferruatı ile anlatılmaktadır. Sâbit Efendi, tarikatte kullanılan hiçbir objenin gelişigüzel tayin edilmediğini, dikiş sayısından rengine kadar,

Ehlibeyt'in bâtınî yolu, Hazret-i İmâm Rıza efendimiz ile Horasan'a ulaşmış, orada Türkler ve diğer bölge kavimleri ile buluşmuş ve zamanla İslâm coğrafyasının her yerine yayılmıştır. Hazret-i Fethü'l-Maârif de, söz konusu yolun bu topraklardaki en önemli temsilcilerinden biridir. Rifâiyye'nin Maârifiyye kolunun sahibi Fethü'l-Maârif hazretlerinin ve silsilesinden altı halifenin nutuklarını içeren Maârifî Nefesler, Ehlibeyt'in bâtınî yolunun inceliklerini beyan etmektedir. Hakikat-i Muhammediyye ve Sırr-ı

Hazret-i Mısrînin, vahdet-i vücûd hakkındaki temel fikirlerini beyân eden bu risâle, sadece genel kabullere ters gelebilecek ifadeleri değil, bu meseleye bağlı pek çok konuda da farklı görüşleri içermektedir. Özellikle mezhepler ve tarihi olaylar hakkındaki yorumları oldukça sıra dışıdır. Hazret-i Mısrînin tasavvuf anlayışı hakkında bilgi sahibi olmak isteyenler için, bizzat kendisi tarafından kaleme alınmış bir risâleden daha iyi bir kaynak olamaz.

Onuncu yüzyılda yaşamış ve bir Ehl-i Sünnet âlimi olan Hâkim en-Nişâburî'nin, Ehlibeyt'in fazîletlerinin tartışıldığı bir meclisteki iftiralara karşı kaleme aldığı eserde, Hazret-i Zehrâ hakkındaki hadîsler, Sünnî kaynaklardan derlenerek bir araya getirilmiştir. Ancak kaynaklar o derece çelişkiler barındırmaktadır ki, aynı şahıstan nakledilen bir hadîste Hazret-i Zehrâ'nın fazîletleri ve uğradığı haksızlıklar anlatılırken, diğer bir hadîste ona ait fazîletler başkalarına nispet edilme yoluna gidilerek bir i

Bektaşî tarikati, Cumhuriyet sonrası tasavvuf araştırmaları içinde en çok ilgi çeken konulardan biri olmuştur. Ancak tüm gayretlere rağmen, bu nâzenin yol hakkında tam ve doğru bilgilerin ortaya konulduğunu söyleyemeyiz. Elinizdeki eser, dergâhların açık olduğu zamanda yaşamış, devrinin ârif ve kâmil mürşidlerinden feyz almış, âlim bir Bektaşî babasının kaleminden çıkmış olup, bu sahada önemli bir boşluğu dolduracaktır. Hasan Cemâlî Baba'nın risâleleri, Vahdet-i vücûd hakkında Bektaşîlerin itikadı nedir?

İrfan sahiplerine göre hayat, insanın kendinden kendine yolcuğudur. Bu yolculuğun, şeriat, tarikat, mârifet, hakikat ve hakikatler üstü hakikat safhaları hakkındaki ledünnî işaret ve hikmetler, Kerbela'da kanla yazılmış aşk destanının içine gizlenmiştir. Kerbela nedir? Hüseyn kimdir? sorularına, bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da herkes kendi irfanı nispetinde cevap verecektir. Çünkü insân-ı ekmele göre Kerbela, sadece tarihte yaşanmış bitmiş bir olay değil, kâinatın kıvamını temin eden sırların ve V

Seyyid Seyfullah Külliyâtının ikinci cildi olan Risâleler, modern insanın âşina olmadığı kadim bilgiler, müellifin ledünnî şerhleri ve bizzat tanıdığı zevât hakkındaki hatıraları ile okuyucuyu başka bir dünyanın içine sürükleyecektir. Çalışmada yer alan dört risâleden ilki, Seyyidlik Şerefi adlı risâle olup, seyyidlere ve ümmete nasihatler içermektedir. Eserde, kimi zaman tarihi olaylara, kimi zaman da âyet ve hadîslere dayanılarak edilen nasihatlerin yanı sıra, seyyidlere karşı yapılan eleştirilere de ce

Seyyid Seyfullah Külliyâtının ilk cildi olan Manzum Eserler, ihlâs, irfân ve aşk ile terennüm edilmiş nutuklardan oluşmaktadır. Son derece akıcı bir üslûpla ve maharetle kaleme alınmış olan Külliyât, okuyucuyu âdeta karşı durulamaz coşkun bir nehir gibi içine çekerek derin bir ummâna sürüklemektedir. Ehlibeyt meveddeti ve vahdet-i vücûd gibi tasavvufun en yüksek seviyedeki konularının işlendiği eserde, dinî mükellefiyetleri yerine getirirken dikkat edilmesi gereken hususlar hakkında da ufuk açan şerhler bul