-Bakın çocuklar, şehir göründü! Baksam mı bakmasam mı karar veremedim. Bakarsam, yüzümü köyden çevirip şehre dönersem nineme karşı ayıp olmaz mıydı? Herhâlde olmaz, diye düşündüm. Hem sonuçta o da benim şehre gitmeme razı olmuştu. Beni unutma, köyümüzü unutma demişti, sadece. Bir kere daha söz verdim kendi kendime. Köyümüzü ve köyümüzde yaşadığım hiçbir şeyi unutmayacaktım. Yavaş yavaş yönümü şehre döndürdüm. Bir ıslık çalmışım ki o kadar olur. -Vay anam, ne büyük bir yer burası. Ben burada kaybolurum be! Ö

Yunus Emre, şeyhi Tabduk Emrenin kendisine verdiği isimle Bizim Yunus. Türkçeyi bir medeniyet ve şiir diline çeviren, İslâmı bu dille bütün bir Anadolu coğrafyasına en geniş zenginliği ve güzelliği ile yansıtan bir ulu şair. 13. asrın karanlığında iman ve gönül coğrafyamızı aydınlatan en parlak yıldızlardan biri. Ona bugün de çok ihtiyacımız var. Bu yüzden tarihi bilgi ve belgeler, şiirleri ve menkıbeleri eşliğinde sahih bir Yunus Emre portresi sunmak amacıyla hazırlanan bu kitapla Yunusla yeniden hemhal ol

Anne Sen Melek Misin? Ne zaman 'anne' desem Derdime derman oldun, Fırtınalar kopunca Güvenli liman oldun. Gözünden ayırmadın Bulut gibi, nem gibi. Sevemez kimse beni Biricik annem gibi. Hakk'ın kabul ettiği En güzel dilek misin? Etrafımda dolaşan Tatlı bir melek misin? Bilmem ki senin için Neler yapayım anne? Mübarek ellerinden Her gün öpeyim anne...

İki cilt olarak yayınlanan bu çalışma, başlangıcı 1070'li yıllara uzanan çocuk ve gençlik edebiyatımızın tanıtımını ve 'varlığını' ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çocuk edebiyatının önemi, geçirdiği evreler, çocuk edebiyatının türleri ve örnekleri, çocuklar için yazanların yaşam öyküleri, eserlerinin listesi, yazdıklarından örnekler yer almaktadır... Kitap geniş çerçeveli bir tanıtım kitabı olmasına karşın bir eleştiri kitabı değildir. Eleştiri eleştirmenlerin işidir. Çocuk edebiyatımız başlangıcından bu ya

Ey sevgili oğullarım, torunlarım ve dahi torunlarımın torunları! İstanbul, bize atamızdan miras kalmadı. Onu bütün ruhumuzla isteyerek; kan dökerek, can vererek aldı. Bu uğurda yapmadığımız plan, kullanmadığımız teknik kalmadı. Cesaretimizle, azmimizle, zekamızla dünyayı kendimize hayran bıraktık. Size emanet bıraktığımız bu cennet parçasını bir parça bilesiniz, adeta onunla tek parça olasınız. Her biri canlı bir tarih parçası olan eserleri koruyasınız korumakla kalmayıp yenilerini yapasınız. İstanbulun top

Duygusuyla ülkeler aşıp sınır tanımayan; düşüncesiyle acıyı tatlı, çirkini güzel, deveyi pire yapan bir varlıktır çocuk. Çocuğa dair masallar ve hikâyeler de öyledir. Çünkü çocuk dili ve duygusu dünyanın her yerinde aynıdır. Bir anda sarıp sarmalar, alır götürür insanı yeni ve güzel dünyalara Kimlikler ve kahramanlar önemli değildir bu dünyada. Bu nedenledir ki Türk masalları başka ülke çocukları tarafından zevkle okunduğu gibi, dünya masalları içerisinde yer alan bazı batı klasikleri de Türkiyedeki çocuk

Serdar Bey anlatmaya başladı: -Savaşın bütün dehşetiyle hüküm sürdüğü yıllardı. Düşman adım adım ilerliyordu. Köyün erkekleri cepheye gitmişti. Köyde sadece kadınlar, çocuklar ve yaşlılar kalmıştı. Nihayet korkulan an gelmiş, düşman köye girmişti. Herkesi köy meydanında toplayıp eziyet etmeye başladılar. Deden, o yıllarda küçük bir çocukmuş daha. Düşmanı, ilk kez böylesine yakından görüyormuş. Düşman komutanı Kur'an-ı Kerim'i eline almış: -Bu mu kurtaracak sizi? diye ayağının altına almak istemiş. İşte ne