Kaçıp gitmenin imkansız olduğu bir hayata Tutunmaya çalışan iki kadın! İki kadını ayakta tutmaya çalışan yıkılmış bir adam! Adam ilk kadına elini uzattı. İkinci kadını arkasında bıraktı. Ezo teslimiyet içinde fısıldadı: Benim kaderimde sadece ikimiz vardık. Arkadan bir ses... Adam kuma karısına döndü. İlk kadını arkasında bıraktı. Beritan acıyla gülümsedi. Benim kaderim başkasına aitti. Adamın elinde bir makas, kadınların boyunlarında birer ip. Şerwan Eroğlu kimin ipini kesecekti? Hangi kadının elinden tutu

Bir kadın, herkes için kendini feda edebilir miydi? Bir adam, kendini feda eden kadının canını acımasızca yakabilir miydi? Sevenler, sevdaları uğruna ailelerini ezip onlara sırtlarını dönebilir miydi? Kadın, kendini feda etti. Adam, kadının canını yakmaya ant içti. Sevenler, sevdası uğruna herkesi hiçe saydı. Sonrası mı? Muazzam bir felaket! Berdel fırtınası iki aile arasında koptu, düşmanlığın kuyusunu daha derin kazdı. Urfa toprakları bir kere daha ölesiye nefrete şahit oldu. Bir kere daha acıyla

Bir oda düşünün...  Odanın ortasında yuvarlak bir masa.  Karşı karşıya oturan üç farklı kadın, üç farklı adam... Kesişen bakışların çoğunda sevgi,  Kesişen bakışların çoğunda nefret,  Kesişen bakışların çoğunda ise hasret vardı. ** Berçem, Barzan Hezeroğlu'nun gözlerine baktığında vaat ettiğim hiçbir ümidi boşa çıkarmadım anlamını severek okuyor. Benim senden başka kadına ne kalbim ne huzurum var.   ** Helin, Miran Kara'nın gözlerine baktığında kalbini hunharca ezerek beynini işgal eden sözlerini tekrar tek

İstanbul'un arsız Erkut'u, Mardin'in Barzan Ağa'sı... Yaşadığı iki hayatı da parmağında çevirebilen Zalim Hezeroğlu. Yaşadığı bu iki hayat, nihayetinde başına bela olmuştu. Belası da emanet bir gelindi. Güzel, uysal, günahkâr; Berçem Dağdelen. Kimsesiz Berçem, düğün günü kocasının ölümüyle kayınbiraderiyle evlendirilmiş ve böylece bir darbe daha almıştı. Nelerle karşılaşacağını bilmeyen Berçem Nasıl bir hayat yaşayacağından habersizce koparılmıştı doğduğu topraklardan. Hayat ona zehir olacaktı. Bir günah