Türklerin İslam medeniyetine dâhil olduktan sonra meydana getirdikleri ve umumiyetle “divan edebiyatı” olarak adlandırılan klasik Türk edebiyatı yaklaşık altı asır boyunca çok geniş bir coğrafyada sayısız eserler vermiştir. Emrah Gökçe’nin hazırladığı 40 Soruda Klasik Türk Edebiyatı, nice edipler barındıran bu edebiyat geleneğinin her yaş ve seviyedeki okur tarafından hakkıyla tanınıp anlaşılması, temel vasıfları ve kavramları hakkında fikir sahibi olunabilmesi amacını taşımaktadır. Okurlar bu kitapta, alan

Maşukuna Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultânım diyen ve bir sevgiliye nasıl hitap edilmesi hususunda âdeta ders veren Fuzûlî dedemizin, sevdiği insana bakarken yüreği titreyen ama bunu dile getirmekte zorlanan torunları hâline geldik. Pek çoğumuz fakülteler bitiriyor, diplomalara sahip oluyor, kariyer basamaklarında hızla ilerliyoruz; fakat iki kelâmı bir araya getirip de yüzüne bakmaya kıyamadığımız insana gönül alıcı bir kelâm edemiyoruz. Fuzûlî'den haberi olmayan, Şeyh Gâlib'i tanımayan ve dahi

Dönülmez akşamın ufkuna henüz varmadığımız, vaktin çok geç olmadığı demlerde güzeran ederken, geldi geçti ömrüm benim şol yel esip geçmiş gibi, demeden, yeniden hayatı mânâlandırmamız gerekiyor. Anlayamadığımız şeyleri yok farz etme kolaylığından kaçarak, biraz gayretle, acaba anlayabilir miyiz, sorumluluğuna doğru yol alma işini üstlenmeye çalıştık. Lisanın sadece insanlar arasında bir anlaşma aracı olmadığını aynı zamanda nesiller arasında bir köprü vazifesi gördüğünü idrak ederek nesilleri birbirine rab