Yüce Allah, yol gösterici olarak rasuller ve kitaplar göndermiş, böylece kullarını yanlış yollara sapmaktan korumuştur. İslam âlimleri bu anlayışla doğruyu Kur'an-ı Kerim'de ve Hz. Peygamber'in sünnetinde aramışlar, karşılaştıkları her bir problemin öncelikli çözüm kaynağı olarak Kur'ân'ı ve sünneti görmüşlerdir. Müçtehitlerin Kur'an-ı Kerim ve sünnete dayalı hayat anlayışlarını, hukuk eserlerinde yer bulan her bir kavramın arkaplan analizinde görmek mümkündür. İslam hukuk literatüründeki herhangi bir

Yüce Allah, dünyadaki huzur ve ahiretteki kurtuluş için gerekli olan temel ilkeleri elçisi aracılığı ile insanoğluna göndermiştir. İnsan, bu ilkeler karşısında en genel ifadesiyle anlayan ve yaşayan konumundadır. İlâhî irade, söz konusu prensipleri insanların anlayabilecekleri boyuta ulaştırmış ve ilahî buyrukların anlaşılabilirlik alanına indirilmesiyle şerîlik süreci başlamıştır. Bu aşamadan sonra ilahî irade ile başlayan şerîlik sürecine beşerî irade de dahil olacak; insan iradesi, anlayan ve yorumlayan