Alaeddin Özdenören, edebiyatçı kişiliği ile tanınmakla birlikte, aynı zamanda ikizi Rasim Özdenören'le birlikte büyüdüğü ortak düşünce ikliminin izlerini mütevazı bir şekilde paylaşmış bir fikir adamı. Hayatın kendisini savurduğu zaman ve zeminler, onu gözlerden ve dikkatlerden kaçırmış. Gün ışığına çıkarmakla gurur duyduğumuz, onun gözden kaçmış metinlerinden biri de, elinizdeki bu eserdir. İnsanı, İslâm'ı ve insanın İslâm ile ilişkisini, bir medeniyet ekseninde ele alan bu küçük hacimli ama kıymetli eser,

Kitapta yer alan söyleşilerin çoğunluğu şiir ve şairler üzerine. Özdenören'in, şiirin doğasının kavranmasına yönelik çok incelikli ifadeleri var. Şiire ilişkin bilgi vermekten çok, şiirsel olanın duyulmasına yönelik hususları anlatmayı tercih ediyor. Hüküm vermiyor. Şiirin mahiyetini sezdirmeye çalışıyor ve bunu bir coşku içinde yapıyor. Okur bu coşkuyu hissediyor. Şiirin bir duyuş meselesi olduğunu herkes söyleyebilir ama bu duyuşun nasıl bir şey olabileceğini, hangi durumların bizi bu duyuşa götüreceğini

Alaeddin Özdenören çağının tanığı olmayı seçen şairlerden. Fakat şiirin dili onu salt gözlemci olma konumundan çekip çıkarıyor. Gerçeğe, değere ve insana aynı anda yönelişin doğurduğu ruhsal yoğunlaşma, şiirine etkileyici bir duygu sağanağı şeklinde yansıyor. Karanlığın karşısına umudu koyuyor şair. Yılların acı çığlığından habersiz, uykusunda gülümseyen çocuğun masumiyeti bütün kahredici deneyimlere rağmen onu gelecek konusunda umutlandırıyor. Bu eser, şairin kaleme aldığı tüm şiirleri içermektedir. Şiirin

Aleaddin Özdenören, edebiyat dünyamızın perde arkasında kalmış, saklı bir değeri. Ömrü, bugün göz önünde bulunan isimlerle birlikte geçmiş, günümüzün parlak şair ve öykü yazarlarının ilk adımlarına ışık olmuş bir isim. Unutulmuşluklar, onun hayat serüvenine dair izleri okur ile buluşturuyor. Kitap, 1998 yılındaki ilk baskısının elden geçirilerek yeni kapak tasarımı ile okuruna ulaşan ikinci baskısıdır.

İnsan yürek derinliğini yitirmiş bulunuyor günümüz dünyasında. Yani ruh zenginliğini, günümüzde değişik biçimlerde büyük değişmeler var; bu durum insanın ruh zenginliğini artırması gerekirken, tersine azaltıyor. Yüzyıldan beri olagelen budur; bütün ülkeler araştırılmış, en uzak denizlerin altı üstüne getirilmiş, araştırma isteği daha derinlere inmiştir. İnsan ayağının basmadığı tek yol artık havalarda kalmıştır ve insan göklerin sonsuzluğuna çıkmak için yeni yollar aramaktadır.