Hadis Şerh Literatürü adlı çalışmanın ikinci cildini oluşturan bu kitapta Ebû Dâvud, Nesâî ve İbn Mâce’nin es-Sünen’leri, Tirmizî’nin el-Câmiʻi, Ahmed b. Hanbel ve Dârimî’nin el- Müsned’leri üzerine yazılan şerhler incelenmektedir. Şerhleri tarihî ve kurumsal bağlamları, tertip özellikleri, muhtevaları, kaynakları ve etkileri gibi çeşitli açılardan ele alan kitap, hadis talebeleri ve araştırmacıları için kapsamlı bir rehber ve başucu kaynağı olmaya adaydır.

Elinizdeki eser, hadis ilminde önemli bir yer tutan şerh literatürünü karakteristiklerinden şeklî özelliklerine, telif süreçlerinden neşirlerine, karşılıklı etkileşimlerinden örnek şerh uygulamalarına kadar uzanan genişlikte ele alan kapsamlı bir rehber olmak üzere hazırlanmıştır. Eserin amacı bir yandan başlıca şerhlerin içeriğine dair derli toplu bilgi vermek, bir yandan da şerhleri pratik biçimde kullanmak isteyenlerin işini kolaylaştıracak ipuçlarını göstermektir. Hadis şerhleri üzerine gerçekleştirilmi

Hadislerin şifâhen naklinden kitaplardaki tasnifine kadar geçen süreçteki rivayet faaliyetinde yer almış aktörler arasında, güvenilir şahsiyetlerin yanısıra çeşitli gerekçelerle tenkit edilmiş zayıf râvîler de bulunmaktadır. Farklı seviyelerde zayıflık ithamına uğramış bu kişiler, naklettikleri rivayetlerle birlikte hadis ilminin önemli inceleme konularından birini oluşturmuştur. Elinizdeki eser, tenkide uğramış hadis râvîlerini bir araya getiren ve onların ilmî şahsiyetleri ile rivayetlerinin sıhhati üzeri