Diyarbakır'da Ermeni Kıyımı büyük ölçüde 1908'den 1915'e kadar kayıt altına alınmış, kıyıda köşede kalmış Türk ve Ermeni arşivleri temel alınarak kaleme alınmış bir çalışmadır. İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin yükselişini, yeni oluşmaya başlayan Kürt ulusal hareketini ve Osmanlı Ermeni nüfusunun yok edilişini tartışmaktadır. Ermenilerin yaşadığı sürgün ve kıyım, İstanbul'daki merkezi otoritelerin, bölgesel yöneticilerin, yerel güçlerin egemenlik savaşı sonucu meydana gelmiş karmaşık bir süreci içermektedir.