1930'larda Ernst Bloch ile Georg Lukács arasında başlayan modernizm ve realizm konusundaki tartışma 20. yüzyıl estetiğinin rehberlerinden biri olmuştur. Estetik ve Politika derlemesi, bu iki filozofun yanı sıra Walter Benjamin, Theodor W. Adorno ve Bertolt Brecht'in de katıldığı bu tartışmanın kilit metinlerini biraraya getirmektedir. Bu metinler estetiğin kimi temel kavramlarının aydınlatılması bakımından da temel bir kaynak oluşturuyor: ?Sanatın özerkliği ve toplumsallığı, ?popüler sanat ve elitizm, ?form

Georg Lukacs, 'Estetik' adlı dört ciltlik büyük yapıtının bu ikinci cildinde, mimesis'in çeşitli sorunlarını irdelemeyi sürdürmekte, sanat yapıtı ve sanatçı kavramlarına değişik açılardan somut biçimde yaklaşmaktadır. Günlük yaşamdan alınan kesitlerin nasıl sanatsal düzeyde işlendiği, bu işlemden sonra yine günlük yaşam akışına bırakılan yapıtın yaşamı neden ve nasıl zenginleştirdiği ve değiştirdiği, günlük insan'ın nesnelleşmeye yönelik insan'a dönüşme süreci içerisinde sanatçının oluşumu, sanat yapıtların

Lukacs'ın «Estetik» adlı yapıtının üçüncü cildi, genel planda estetiğin genel bir kategorisi olarak katharsis'e ayrılmıştır. Burada önce, kendiiçin varlık niteliğiyle sanat yapıtı (sanat yapıtının biriciklik niteliği, öyle-oluş konumu vb.) irdelendikten sonra, estetik mimesis'in uç sorunları ele alınmaktadır. Bu sorunlar müzik ve hoşa giden'in sorunlar çevresi olmak üzere iki bölümde incelenmektedir. Müzik, tarihsel gelişme süreci içerisinde yansıtılırken, bu sanat dalında gerçekçilik konusu ağırlık noktası

Benjamin, Adorno ve Lifschitz gibi çağımızın en önemli estetik kuramcıları, temellerini doğrudan Lukacs'da bulurlar. Lukacs, kendi estetik kuramını oluştururken Epikür, Bacon, Spinoza, Vico, Diderot, Lessing ve Goethe'den Hegel'e, Marx'a, Engels ve Lenin'e değin uzanan binlerce yıllık bir düşünce mirasını değerlendirir. Sanatın konumunu, insanoğlunun çabalarının bütünü açısından saptar. Sanatın toplumsal-tarihsel gelişmesini sergilerken, tarihöncesindeki büyü dönemine değin uzanır ve estetik katharsisin ins

Çağımızın büyük düşünürlerinden biri olan Georg Lukacs, ilk kez 1948 yılında yayımlanan bu kitabında, Balzac, Stendhal, Zola gibi yalnız Avrupa yazınını değil, dünya yazınını da etkileyen büyük yazarlarla, Tolstoy ve Maksim Gorki gibi yazın dünyasında birer ekol oluşturan devleri ve yapıtlarını çözümlerken bu yazarlarla yapıtlarının doğmasını gerekli kılan toplumsal ortamların tarihsel ve toplumbilimsel tablolarını da çizmekte, gerçekçi yazının öznellik tanımayan ince bir sanat olduğunu gözler önüne sermekt

Macaristan'lı filozof ve yazar György Lukacs, Marksis estetik ve eleştirinin en önemli temsilcisidir. Çağdaş Gerçekliğin Anlamı adlı bu incelemesinde Lukacs, önce yenilikçi edebiyatın Kafka, Joyce ve Musil'den, Beckette ve Faulkner'a uzanan temsilcilerini ele almakta ve bu akımı Balzac, Tolstoy ve Thomas Mann gibi yazarların temsil ettiği eleştirel gerçeklik geleneğiyle karşılaştırmaktadır. Son bölümde ise toplumcu gerçeklik akımının olumlu ve olumsuz yanlarını açıklayan yazar, bu anlayışın eleştirel gerçek