Çocukluk, taşra halleri: yıkık duvarlardan atlayan kazağı üzerine kısa gelen çocuklar, kulağına iğde çiçeği takan bitirim delikanlılar, vosvos arabalar, balkonda çamaşır seren, komşuya sepet sarkıtan kadınların sesleri, fonda daima Müslüm çalan semt kahveleri, Anadolu'dan sahici insan manzaraları... Kısacası herkesi içine alan bizden bir kitap...

HERKES BİR YERLERE SAKLANDI. BEN DE VOSVOS'UN ARKASINA , OTLARIN İÇİNE YATTIM . BU BENİM ARABAM, BURASI BENİM ORMANIM, DEDİM KENDİME. OTLARIN ARASINA YATMIŞ KENDİMİ GÖRDÜM . BİR KURBAĞA PRENSTİM BEN, UPUZUN YATIYORDUM . AYAKLARIMDA LASTİK AYAKKABILAR. BİRİNİN ÖNÜ DELİK. SENİ GÖRDÜM, DEDİ PRENSES, ARABANIN YANINDA YATIYORSUN. ÖNÜMDEN BEYAZ ÇORAPLARININ POMPOMLARINI HOPLATA HOPLATA KOŞUP BENİ SOBELEDİ .

Geyikler ve tavşanlarla dolu uzak karlı ormanlarda ava çıktığını hayal etti. Yağmurdan şişmiş ağır bir çınar yaprağı döne döne gaz varilinin üstüne düştü sığırcıklar serçeler kaldırım boyunca sıralanan akasya ağaçlarında gece yatısına hazırlanıyordu. Dağlardan ormanlardan ıssız yollardan gelen bir alaca karanlık ve sessizlik yavaş yavaş kasabanın ıslak ışıltılı çatılarının üstüne çöktü. Günler ne kadar da kısalmıştı.