Ebû Rıdvân M. Sâdık Vicdânî’nin Tomâr-ı Turuk-ı Aliyye isimli dört cüzden oluşan eserinin ilk cüzü Melâmîlik kitabıdır. Üç bölümden oluşan kitapta Melâmîliğin üç devresi ayrı ayrı anlatılır. İlk dönem için erken dönem tasavvuf risalelerinden yararlanarak bilgi aktarımı yapar. İki ve üçüncü bölümlerde bilgi aktarımıyla birlikte şahsi değerlendirmelerde bulunur. Melâmîlik tarikatını bir yaşam biçimi olarak gören Vicdanî’nin bu eserini Kadiriyye ve Halvetiyye tarikatlarını anlattığı cüzler takip eder. Melâmîli

“Cenâb-ı Hüdâ’nın bitmez tükenmez ilminin göstermesiyle, “varlığı âlemlere rahmet” övgüsünü her mânâsıyla, her şümûlüyle doğrulayan Peygamber Efendimiz, ahlâka, topluma, iktisat ve siyasete dair, velhâsıl dünyaya, âhirete ait bilcümle meseleler hakkında hükümler ve kanunların en yüce düsturlarını Kur’ân ile, hadisler ile tebliğ etmiştir. Efendimiz, âlî davranışları ve uygulamaları ile bunları tatbik edip göstermiş ve gelecekteki insanlığı, gelecekteki ihtiyaçları hikmetli nazarından uzak tutmamıştır. Nûr-ı

Sâdık Vicdânî'nin tasavvufla ve tarikatlarla ilgili risaleleri meşhurdur. Bektaşilik'e dair bir eseri de olduğu öteden beri bilinir ama iki kişiden başka kimse okumamış ve görmemiştir. Bu çalışmayla Sâdık Vicdânî'nin bu çok merak edilen eseri gün yüzüne çıkmış oluyor. Sâdık Vicdânî'nin bu eserinin önemi bir devrin bakış açısıyla Bektaşiliği değerlendirmiş olmasıdır. Bu eserle özellikle Yeniçerilik müessesinin kaldırıldığı tarihten itibaren başlayan tartışmaları yakından takip eden Sâdık Vicdânî, Bektaşiliği