Gülüşlerim, kuşlar gibi özgürdü, Hayattan ilk darbeyi yiyene kadar. Sonrasında o çıktı karşıma... Bana elini uzattı, kör kuyulardan çıkardı, Gökyüzündeki yıldızlardan saçlarıma taç yaptı. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değilmiş. En kuytu köşede, hayattaki en değerli varlığıma hançer sapladı, Bilseydi ki o hançer aslında benim yüreğime girmişti... Karanlıklardan korkar oldum, Sabahları güneş doğacak mı diye bekledim. Gündüzlerim, intikam yeminimle karardı, Gökyüzündeki ay, öfkemle parladı, Efkârla tüttürdüğü