Ebüssuûd Efendi Osmanlı devletinin en ihtişamlı döneminde yetişmiş önemli öncü şahsiyetlerden biridir. Eleştirel bir bakış açısına sahip olan ve yetkinliği tartışmasız kabul edilen Ebüssuûd Efendi çağdaşları tarafından çokça övülmüş ve adına kasideler yazılmıştır. Başta kıvrak zekâsı olmak üzere birçok mümtaz vasfıyla kısa zaman içinde akranları arasında temayüz etmiş ve her kademesinde görev aldığı ilmiye teşkilatının zirvesindeki Şeyhülsilamlık makamına yükselmiştir. Uzun yıllar kaldığı bu görevin ağır yü

Belâgat, söz sahibinin kalbinde olan mananın özünü, onu bozacak kısaltmadan ve usandıracak uzatmadan sakınmak sureti yle ifade etmesidir. Allah Teâlâ'nın son mesajı için Arapça'yı seçmiş ve müslümanları onu okuyup anlamakla mükellef kılmıştı r. Dolayısıyla sözlerin en güzelini ihti va eden bu ebedî mesajı anlamaları için insanların onun dilini bütün incelikleriyle öğrenmeleri gerekmektedir. Belâgat isimli eser, bu gaye için telif edilmiş klasik ve çağdaş kaynaklardan derlenmiş; her seviyedeki okuyucunun kol

Mevlânâ, Mesnevînin Kurân-ı Kerimin açıklaması olduğunu belirtmektedir. Bu ifade, hem Mesnevînin ilk ve en önemli kaynağının Kurân-ı Kerim olduğuna, hem de onun bir tefsir mahiyetini taşıdığına işaret etmektedir. Esasen onun bir tefsir olduğu muhtevâsından bellidir. Nitekim Mesnevîde bir kısmı konu başlığı olmak üzere pek çok ayetin açıklaması yer almaktadır. Kitapta hem Kurânın ana konuları hakkında doyurucu özet bilgi sunulmakta; hem de Mesnevîde o konulara dair yorumların yanı sıra, ayet olduğu açıkça be