Usta öykücü Hagop Mıntzuri'nin 1897-1940 yıllarını kapsayan bu anıları, imparatorluğun son yıllarından cumhuriyetin başlangıcına uzanan, İstanbul'un çoktan mazi olmuş dönemine tanıklık ediyor. Köyü Armıdan'dan ailesiyle birlikte İstanbul'a fırıncılık yapmaya gelen çocuk yaştaki Mıntzuri, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki günlük yaşamı, Beşiktaş ve Hisar'daki fırınlarının etrafındaki Türk, Ermeni, Makedon, Rum, Arnavut esnafı, Cuma Selamlığı'nda gördüğü padişahları, ekmek vermeye gittiği haremli selamlıklı köşkler

Hagop Demirciyan (Mıntzuri) 1886 yılında Erzincan'ın Armıdan köyünde doğdu. İlköğrenimini köyündeki Ermeni okulunda gördü. İstanbul'da ise Galata Ermeni İlkokulu'nun son sınıfını okudu. Robert Kolej'e devam etti. Köyünde öğretmenlik yaptı. Seferberlik yıllarında, tesadüfen bulunduğu İstanbul'da kaldı ve ailesinden bir daha haber alamadı. Memleketini önce içine, sonra kalemine döktü. Bütün istediğim, anı doğru vermek, canlandırmaktır. Fotoğraf değildir bunlar. Ben varım içlerinde. Öykülerimde gene köy ve köy