Sinema eleştirmeninden ilk kez günışığına çıkan tanıklıklar ve anılar... Atillâ Dorsay'dan: Bu kitabı yazarken itiraf edecek çok şeyim olduğunu anladım. Hıristiyanvari bir ‘günah çıkarma' kurumundan söz etmiyorum, papaza gerek yok!... Ama kimi zaaflarımı, yanlışlarımı, hatalarımı, kusurlarımı da anmak istedim. Bu idealize edilmiş, gerçeklere teğet geçen bir anılar kitabı olmasın istedim. Her birinden dersler aldığım o hatalarımın gençlere de bir şeyler öğreteceğine inandım. Ve bu yolu seçtim. Şimdi, uzun bi

Türk sineması 100 yaşında Atillâ Dorsay, Türk sinemasının 100. yılı kutlamalarına bu kitabıyla katılıyor. Başlangıçtan beri yapılmış tüm önemli filmleri bulabildiği ölçüde izleyerek, klasikleri yeniden gün ışığına çıkararak, yakın tarihli filmlere günümüzden bir bakış getirerek... Bu sinemaya olan ortak sevgimizi olabildiğince nesnellikle yoğuruyor, önemli üçleme ve ikilemeleri hatırlatıyor, sadece 100 film seçmenin zorluğuna karşın herkesin ve her filmin hakkını vermeye çalışıyor. Bu arada popüler sinema

Türk Sineması 2005-2010 Atillâ Dorsay, önceki kitaplarıyla 1970 yılından itibaren Türk sinemasını film film izleyen ve tam bir dökümünü çıkaran çabalarını bu kez son altı yıla yoğunlaştırıyor. Ve 2005 başından 2010 sonuna dek izlediği tüm filmleri yakın takibe alıyor. Çeşitli sinema olaylarına genel olarak bakan değerlendirme yazılarıyla birlikte kitap, sinemamızın adeta şaha kalktığı bu ilginç ve üretken dönemin eksiksiz bir dökümü, bir başka deyişle dünyaca tanınan ulusal sinemamızın romanı

Sinemamızın `yakın takipçisi` Atilla Dorsay, 1990`ların başlarındaki çöküşten bugünkü `rönesansa` kadar Türk sinemasının serüvenini mercek altına alıyor. Yılda 6-7 filmin çekilip onların bile sinemalara gelemediği dönemden, tüm zamanların rekorlarını kırması beklenen G.O.R.A. filmi dönemine nasıl gelindi? Hangi filmler dönüm noktası oldu, hangi evrelerden geçildi, hangi başyapıtlar ya da fiyaskolar çekildi? Tüm önemli filmlerin eleştirileri ve genel çerçeve yazılarıyla, bu 15 yılın tüm aşamaları artık elini

Atilla Dorsay müziği de çok sevdi. Neredeyse sinema kadar... Hayatını şarkılarla iç içe yaşadı. Ve bir dönemde bir ikili kurarak şarkıcı olmayı bile denedi. Ama olmadı. "Kader ağlarını ördü" ve o sinema yazarı oldu. Ancak müzik tutkusu hiç sönmedi. Yıllar sonra yazdığı bu kitapta Dorsay hayatının çok önemli bir parçası olan müzikle ilişkili anılarını anlatıyor. Ve bu aynı zamanda, hemen tüm 20. yüzyıl pop müziğini kapsayan bir tarihe dönüşüyor. Kişisel olmasına karşın herkesin kendi şarkılarından, seslerin

Evet, sinemaya artık kadınlar geliyor. Kararlı, inatçı, hatta kızgın ve radikal biçimde... Amaçları, dizginleri erkeklerin elinden almak ve en azından kadın filmlerini bizzat yönetmek mi? Yoksa çok daha gözüpekler mi?... Ama ben, kendi adıma, sinemada kadını hala en güzel ve en hülyalı haliyle, bir `glamour` öğesi gibi hatırlamak, onu sanki beyazperdeyi ışıtan kutsal bir varlık gibi görmek istiyorum. Belik kadınlara hayranlığımdan, belki bilinçaltı erkek egemen tavrımdan... Atilla DORSAY