1473'ün yazarı Bedia Ceylan Güzelce'den aşk ve ölümsüzlük üzerine ince bir roman. Babil'de, onu bütün bu binyıllar boyunca gerçekten sevebilmiş birkaç insanın arasında mutluydu ve tamdı. ?Başlangıçta hepimiz tamdık, sonra yarım kaldık. Şimdiyse çeyreğiz' dedi kendi kendine. Göğün bütün çeyrekleri bazen bir yarayla, bazen de bir yalnızlıkla sınanıyordu. Timur, ne yaparsak yapalım bir daha tamamlanamayacağımıza, hep böyle çeyrek kalacağımıza kanaat getirdi. Şehrin tek çocuk hastanesi... Hiçbir çocuğun ölme

Tanrım, biraz eğilirsen sana sarılabilirim. İnsanın yarası neredeyse, kalbi de orada atar. Dünyanın kalbi ise savaş meydanlarında... 1473 yılında Otlukbeli sekiz saatliğine dünyanın kalbi oldu. Attı, attı ve durdu. Artık Türkün Türkle, Müslümanın Müslümanla savaşacağı kesinleşmiş, kimilerine göre bu kıyamet alameti sayılmıştı. Hepsi Türk, hepsi Müslüman olan kahraman askerlerin arasında binlerce hayvan ve onların da arasında iki kirpi vardı. Bütün canlılar gibi, onların da ikinci cinsiyeti aşktı. Yuv