1970'li yıllardan beri ürün veren, felsefeci Taylan Altuğ, yeni kitabı Dile Gelen Felsefe'de felsefenin dile gelme koşullarını araştırmak için farklı yaklaşımların temsilcileri olmuş felsefecilerin dille ilgili sorunlarını açımlayan bir çalışmayla karşımızda bu kez. Locke (İdeler ve Sözcükler), Humboldt (Dil ve Tin), Heidegger (Dilin Özü: Varlığın Dili), Wittgenstein (Dil Oyunları), Saussure (Bir Değerler Dizgesi Olarak Dil) ve Derrida (Postmodern Dil Durumu) evreninde Türkçe bir gezi... Felsefe, ulusal bil

Kant`ın doğa ve özgürlük, zorunluluk ve amaçlılık, teorik akıl ve pratik akıl şeklinde bölünmüş felsefi sistemini birlik ve bütünlüğüne kavuşturan üçüncü eleştirisi, Yargıgücünün Eleştirisi (1790) dır. Bu bütünleyici halkanın kendisine dayandığı sentez ilkesi güzeli duyumsama yetisidir ve böyle olmakla da, Yargıgücünün Eleştirisi, aynı zamanda estetiğin ilk sistematik kuruluşunu kendisine borçlu olduğumuz bir eserdir. Estetik fenomenlerin spesifik belirlenimini öne koyan bu çalışmada, bu bakımdan, daha çok

Reşat Nuri´nin aşka tutulmuş idealist bağlanmayı seçmiş ya da değer duygusuna sarılmış roman kahramanlarının "kendilerini arayış" serüvenleri, nihayetinde yeni sancıları ile yüklüdür. Olan ile olması gereken arasındaki yok edici boşlukta var olma savaşımı veren bir kahramanların, çoğu zaman yok oluşla sonuçlanan serüvenleri, eskisi gibi kalamayan, fakat tamamen yeni de olamayan bir ruh kimliğinin derin karmaşasını yansıtır. Bu dramatik kahramanların prizmasından kırılıp yansıdığını gördüğümüz şey, belki de