Bir sabah uyandım ve yapayalnız olduğumu anladım. Tıpkı suya yazılan bir yazıydı hayatım, geride ben de dahil olmak üzere hiçbir şey kalmamıştı. Hayatım altüst olmuş, her şey bir tarafa savrulmuştu. Tıpkı kuru yapraklar gibi... Sonra gönlüme Şems’in sözleri düştü: “Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?” İşte o an hayatımda oluşan boşluğun ne kadar kıymetli olduğunu fark ettim. Yeni tohumlar serpebileceğim topraklarım vardı artık, yeni insanlar, yeni bakış açıları sokabil

Canan, onu tanıdığında ruhundaki karmaşanın kalbine üflediği serinliği AŞK sanarak, kocasını ve çocuklarını bile gözden çıkaracak kadar teslim olmuştu kaderine. Oysa bazen AŞK sandığın şey; küçük bir kalp seğirmesidir... Selçukun sıcak ve huzur dolu yüreğine sokularak yeniden doğmayı düşleyen güzel Canan, aslında ruhunu ve kadınlığını geri dönüşü olmayan bir geleceğe sürüklüyordu... Kanat takıp uçtuğunu sandığı sırada, tüm hızıyla uçurumun sonuna doğru yol alıyordu... Ruhunu ve hayatını parçalayan şey AŞK