Bir ev resmi çizerken herkes masumdur Resim bitince tutup yaralarını sarar herkes Sarmaya gelirsek o biraz içli bir mesele Kendime doğru dağılırken hep o aynı keder ; Omzunu bir dostunda unutan adam Der ki : hatırlamak ne acı ! Şimdi Bana adını bağışlar mısın yaşamak ?