Günümüzde Türkiye'de otuz tarikat silsilesinin ve bunlara bağlı dört yüz civarında kolun, sekiz yüz civarında medresenin faaliyette olduğu tahmin ediliyor. Çoğu holdinge dönüşen tarikatlar büyük bir ekonomik sektör oluşturuyor. Hızla gelişen her sektörde olduğu gibi, bu alanda da kayıt dışı ve merdivenaltı ekonomi gelişiyor. Bireyin kurtuluşunun cemaat yoluyla gerçekleşeceğine dair güçlü bir inanç aşılanıyor. Merdivenaltı tarikat ve cemaatler, geleneksel tarikatların yöntem ve söylemlerini taklit ederken, b

Diyarbakır'ın Karaağaç Köyü Kuran Kursu'nda can veren altı çocuk; tarikat şeyhleri tarafından kutsanmış 'imansız' bir piyasanın ve bu kuralsız piyasada bozdurulmuş kör bir inancın kurbanlarıydı. Karaağaçlı çocukları; anayasasında yazıldığı üzere demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olması beklenen Türkiye Cumhuriyeti'nin diğer kimsesizleri izledi: Konya Taşkent'te doğalgaz patlamasında yiten on sekiz ve Adana Aladağ'da köze dönmüş on iki kız çocuğu, Karaman'da tecavüze uğrayan on erkek çocuk, Kütahy

Zeliha, hesapta son bohça çayı toplayacak, çay makaslarını yanına alacak, annesinin ardı sıra alım yerine gelecekti. Genç kız alelacele sıktığı bohçayı annesinin sırtına yüklerken böyle söz vermişti. Oysa bir saatten fazla geçmiş, Zeliha gelmemişti. Annesi Mukadder, gözlerini gökyüzüne çevirdi. Kırılgan bir güneş, gri ile lacivert arasında kararsız kalan yüklü bulutları, bulutlar da çaylıklarda tek tük biten mandalina, hurma ve karayemiş ağaçlarını yalayıp geçti. İsmail Saymaz, Ovit Dağı'nı aşmaya çalışa

Kaza değil bu ya, bu cinayet. Niye cinayet biliyor musun? Bazen şöyle diyorlar: İşçiler cahildir. Öyle midir? Bu işçiler dünya güzeli gemileri yapıyor, denizde yüzdürüyor; cahil değil. Ama elektriğe bastığında cahil! Oysa önlem almadığından, üç kuruş daha fazla kazanasın diye beş kuruşu harcamadığından bu cinayet oluyor. Beş dakikalık gaz ölçümünü yapmazsan, işçi patlamada öldüğünde bu cinayet değil midir? Cinayetin âlâsı bu. Tersane işçisi Hakkı Demiral Türkiye'nin son otuz yıldır geçirdiği iktisadi dönüşü

Ali İsmail Korkmaz, dört polis ve dört sivilin tesadüfi saldırısının değil, Eskişehir'de 31 Mayıs 2013'de başlayıp 3 Haziran'da son bulan örgütlü bir şiddetin kurbanı oldu. Sanıkların savunmalarından muhafazakâr ve milliyetçi oldukları görülüyordu. Ama daha önemlisi, dönemin başbakanından ilham almış, onun koruması ve teşviki altında çalışmışlardı. Bu nedenle, sanık polis Mevlüt Saldoğan, mahkemede Gezi darbe ise, ben darbeyi bastırdım demek cüretini gösteriyordu. Ali İsmail'e tuzak kuran siviller ise Rece

Baba Kenan Polat: Asker ölüsü, tavuk ölüsü gibi Hani bir asker ölmüş, onların umurunda mı ki? Onların çocukları askerde yok ki, ölsün. Çocukları dünyanın dolarlarını götürdü, hiçbir şey yok... Anne Ani Balıkçı: O gün o bir kurşun hayatımızı bir saniyede değiştirdi. Derler ya, bir ölenin arkasından kırk gün mum yanarmış, her gün biri sönermiş. Bizde hiçbiri sönmedi daha. İki buçuk yıl oldu. Kırkı da yanıyor. Baba Yaşar Özel: TSK, yavrumun hayati sorumluluğunu üstlenmeyecekse neden yavrumuzu bizden zorla kop

Türkiye'de son yedi yılda terör suçu, iktidar bloğuna karşı her eylemi, her muhalif kimliği içine alacak şekilde genişletildi. Polis fezlekeleri adeta yasaların yerine geçerken; özel yetkili mahkemeler, düşman ilan edilen kesimlere karşı kahredici bir mekanizma olarak kullanılıyor. Çoğulcu demokrasiyi, örgütlü toplumu, özgür bireyi ve eleştirel aklı hedef alan devlet terörü eliyle, yasal hakları kullanmak bile terör suçu sayılıyor. Sonuç ortada: ÖYM'lerde yargılanan sekiz bini tutuklu yetmiş bin sanıkla Tü

Polisin Türkiye'nin genelinde cinayet işlediği zaman nasıl ifade verdiğini araştırdık. Baktık ki, Antalya'da Çağdaş Gemik'i öldüren polis de aynı şekilde ifade veriyor. 'Ayağım kaydı, silahım patladı, nasıl oldu, bilmiyorum.' Sivas'a geçtik. Turan Özdemir'i öldüren polislere baktık. Onlar da aynısı... Peki, mermi nereye değdi? Turan Özdemir'in ense köküne. Çağdaş Gemik'in neresinde patlamıştı? Kulağının arkasında. Baran Tursun'da? Tam kafasının arkasına. Onur'u yaşamdan koparan süreç, kolluk güçlerinin uyg

Bu kitap iyi bir gazetecinin iyi bir araştırması. İsmail Saymaz hem yaptığı haberlerle hem de son iki senede yazdığı üç kitapla Türkiye'de hala gazetecilik yapıldığını gösteren biri. Israrlı bir çalışkanlık ve inatçı bir haber takibi anlayışıyla netameli konulara girmekten çekinmiyor. Malatya'da Zirve yayınevinde gerçekleşen katliamdan hareketle yazılan bu kitap da öyle... Kitap sadece öldürülen misyonerlerden bahsetmiyor. On sene öncesinden bugüne Hristiyan din adamlarıyla misyonerlerin bir sürek avının

O kitabı; emniyet içerisindeki cemaat örgütlenmesini ele alan Haliçte Yaşayan Simonları yazdığı tarihe kadar dindar kesimin model polis şefiydi. Gülen Cemaatine yakınlığıyla biliniyordu. Ne olduysa, o kitaptan sonra oldu. Ömrü sol örgütlerle mücadele ile geçen, bu uğurda adı işkenceciye çıkan Hanefi Avcı, birden bire Devrimci Karargâh adlı silahlı sol örgüte yardım etmek iddiasıyla tutuklandı. Ve ardından, eski makam odasından ses kasetleri çıktı. Bu kavganın özü neydi? Hanefi Avcı, Devrimci Karargâh ile ha

Bir tarikatı soruşturmasıyla başladı her şey 1998de Şırnakın İdil ilçesinde, dönemin dokunulmazı olan JİTEMi soruşturan Başsavcı İlhan Cihaner, 10 yıl sonra bu dönemin dokunulmazı haline gelen tarikatları mercek altına aldı. Önce İsmailağa tarikatını, sonra Gülen Cemaatini soruşturmaya koyuldu. Erzincanda, tarikat medresesinden çekilen telefon hattının ucu, İstanbulda bir iş adamının evinde ve Ankarada bakanlık katında çıkınca savaşın işaret fişeği atılmış oldu. Kentte baraj gölünde bulunan mühimmat, Erzuru