19. yüzyılın bir yanıyla meraklı ve maceraperest, çoğu zengin, soylu ve bir o kadar da halktan kopuk ve soğuk fildişi kulelerinde, pozitivist sancılarla, sosyal determinist kanunların peşindeki dogmatik tabir caizse sosyal simyacı´larının, 20. yüzyılda yerini alan, bilimsel sosyalizm´in ve olabildiğince pragmatik kapitalizmin dişli çarkları arasında ideolojik tercihlerini bilimsel kılıflara uydurma telaşının huzursuz kıldığı akademik hüviyetleri, 21. yüzyılda daha demokratik, üretken ve kesinlikle daha da i

Âşık Tarzı Edebiyat ve Kültür Geleneği: 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar kahvehane odaklı olarak sözlü kültür ortamında sürdürdüğü hayatiyetini, 19. yüzyılda İstanbul Cağaloğlu-Babıâli´de gerçekleşen "yazılı kültür ortamı" ve 20 yüzyılda da İstanbul Unkapanı Müzik Çarşısı ile de "elektronik kültür ortamı"na taşıyarak ülkemizin en geniş yerli ve kitlesel popüler kültür kategorisini oluşturmuştur. Görülüyor ki, İstanbul her üç kültürel üretim kategorisinde de bu geleneğin oluştuğu merkez konumundadır. O halde,

Bugüne kadar aşık tarzı destanlar konusunda yapılan çalışmaların kahir ekseriyetini cönklerden derlenen destanların yeni harflere aktarılmasıyla ya bilinen bir aşığın yeni harflere aktarılan destanında yer alan tarihi olaydan hareketle yaşadığı yüzyılla ilgili tesbitlerindeğerlendirilmesi ya da destanına istinaden bilinmeyen bir aşığın tanıtılması oluşturmuştur. Bunların dışında kalan bir kaç tanım ve tasnif çalışmasında da çoğu zamanmehaz bile göstermeye gerek duyulmayacak kadar harcıalem bilgiler tekrarla

Türk halkının davranış kalıplarının altında yatan psikolojik motivasyonların, toplumsal ve bireysel şuuraltındaki korkuların ve sosyal psikolojimizi yönlendiren inanç odaklarımızın kaynağını merak edecek psikologlara, din psikologlarına, sosyologlara, dilbilimcilere, din antropologlarına, din tarihçilerine, ilahiyat ve edebiyat bilimcilere, Türk sözlü kültürünü, Türk mitolojisini ve Türk halk felsefesini anlamaya çalışan Türk halkbilimciler başta olmak üzere pek çok sosyal ve beşeri bilim uzmanına memoratla

Türk epik destan geleneği, kendi kendine yeterli bir bütünlüğe ve bağımsız varoluşa sahip bir evrendir. Bu evrenin axis mundis\n\n en üstteki parçası, tarihi derinlik gösteren kutup yıldızı veya bir bayrak yahut simge olan kısmı, Oğuz Kağan Destanıdır. Manas Destanı ise bu kutup yıldızını yeryüzüne ve bugüne bağlayan altın kazıktır. Bu ikisinin dışında kalan, Türk epik destanlarının tamamı, muhtevalarında bulunan arkaik unsurlara göre bu altın kazık etrafına dolanarak bütüncül bir yeni anlam ve keyfiyet kaz