Svetlana Boym, 60'lı yıllarda Roland Barthes ve Michel Foucault tarafından ortaya atılan ve giderek bir efsane halini alan yazarın ölümü tezini sorguluyor, yazarın ölümünün tam da Barthes'ın kullandığı anlamda çağdaş bir söylenden ibaret olduğunu öne sürüyor. Rus Biçimciliğinden, Amerikan Yeni Eleştirisi ve Fransız Post-yapısalcılığına kadar uzanan bir alanda modern eleştirinin biyografi ile edebiyat arasındaki ilişkileri nasıl ele aldığını inceleyen yazar, Fransız şiirinden Mallarmé, Valéry ve Rimbaud'yu,

Yurtdışında savaşan İsviçreli askerlerin yurt özlemi hastalığının adı olarak teşhis edilen nostalji, zamanla geçmişe duyulan özlem hastalığının adı olurken, modernlik bir yandan ilerlemenin nostaljiyi yeryüzünden sileceğine inandı, bir yandan ise bu şifası olmayan hastalığını ölesiye sevdi. Halen Harvard Üniversitesi Slav Dilleri ve Edebiyatları bölümünde öğretim üyeliğinin yanı sıra çeşitli sergilere imza atarak sanat kariyerini de sürdüren Svetlana Boym, nostaljiyi badireler atlatmış St. Petersburg, Mosko