Yalnız olduğunuzu söylemiştiniz kız kardeş Ella? Uzak bir yol kenarı. Gece grisi. Yeknesaklığın aşındırdığı şehirden kaçan iki yolcu... Bütün cümleleri isyana çıkan âşık bir kadın ile telaşı ve kaçmaya hazır iç sıkıntısıyla sevgilisi. Sevil de Sevme, distopik bir karanlığın, değişmez düzenin, bulantının, duvardaki resimlerin hikâyesi. Aslı Tohumcu, solgun ve yalancı ışıltıları inkâr eden bir kadının seçimini anlatıyor. Soğukluğu ustaca bezeyerek... Seyhan Argun, bir nakkaş gibi ince ince resmediyor yangını

aslı tohumcu'dan kahramanları küçük, acısı büyük, dokunaklı bir roman... dostluğun aşkla, aşkın dostlukla neden koyun koyuna gittiğini anlamak için... ancak anlıyordu şimdi bir şeyin korkunçluğunu anlatmakla onu bizzat yaşamanın korkunçluğu arasındaki korkunç farkı... adnan, mine dışında birini sevmemişti hiç. sevmesi gerekeceği de aklına gelmemişti. mine'yi seviyordu ya işte. ancak yaşam da oyun oynamayı seviyordu ve kimle, hangi oyunu oynayacağını kafasına göre tayin ediyordu. her neyse. sonuçta mine

Boğaz Köprüsü'nden kendini atmaya niyetli bir adam... Öğrencilerini taciz etmekle suçlanan bir öğretmen... Tecavüze uğramış bir kadın... Sabahın erken saatlerinde bir belediye otobüsü günün ilk seferine çıkıyor. Direksiyonda yorgun bir şoför... İlk durakta binen yolcuyu diğerleri izliyor ve tabii, duraklar da durakları... Binenleri ve inenleriyle elli bir yolcu... Otobüsün hangi şehirde ya da hangi hatta ilerlediği; hangi yılda veya hangi yıla gittiği belli değil. Ancak yolcularının yükü belli. Boğaz Kö