Duyguların, duyumların, düşüncelerin dolaysız, sade, birebir aktarımıdır mektuplar. Hele de en yakın arkadaşa, bir can dostuna yazılmışsa, yazılan Leyla Erbil, yazan da Tezer Özlü´ysem... bu mektuplar, okuru bir başka boyuta taşıyor.

"... sen dönene kadar yaşamayacağım hiç... ... senin yokluğunu ölümüne yaşamaktayım... ... öyle bir yalnızlık ki bu, mutlak bir boşluk içindeyim sanki... ... seni düşünmediğim zamanlar ölüyüm ben..." Leyla Erbil, insanın içinde bir delinin, şeytanın varlığını görmezden gelmez. Her ikisinin de ne iyi ne de kötü olduğunu ama insanın kendisi olduğunu vurgular. O, suçlarımızın, günahlarımızın, yetersizliklerimizin ve hüzünlerimizin de yazarıdır... Kondor'dan kaçan azınlığın şairidir... - Cem Mumcu- 1956'

Kuluçkaya yatan yazarlardan o, hep sıcak tutmuş yumurtayı! dedim, dekadansı yatakta geçirmiş, batışı? Simge yazar; uygarlık ölüme doğru ilerliyor ama ne kadar soğukkanlı? Çağdaşı Kafka ne kadar da farklı? İnanılmaz zaafları da cabası? dedim. Bir yazar olarak Leyla Erbil toplumsal/siyasal sorunlara karşı duyarlılığı, coşkusu ve tavrıyla aydın sorumluluğunun anlamlı bir örneğini oluşturur. - Öner Yağcı-