Bu eser, William James'in geçen yüzyıl başında "Doğal Teoloji" veya "Doğal Din" konusu üzerine verdiği derslerden oluşuyor. James, ‘soyut kavramlar' alanında değil daha çok ‘somut vaka örnekleri' etrafında dolaşıyor. Çalışmanın özgün yönlerinden biri James'in malzeme seçimindeki tutumu. Çünkü düşünür konusunu Aziz Augustinus, Azize Terasa, Jacop Böhme, Angelus Silesius gibi meşhur aziz ve mistiklerin yanı sıra ortalama insanlar, sıradan psikolojik vakalar, ulaşılması pek de kolay olmayan hasta günlükleri ve

Felsefeye uzak ya da yakın olalım, birçoğumuzun pragmatizm kavramıyla tanışıklığı vardır. Bu tanışıklık, akımın hem pratik yaşamla olan sıkı bağlarından hem de felsefe dışında birçok alanda etkisini hissettirmiş olmasından kaynaklanmaktadır. Elbette, böylesi bir etkinlik alanı, pragmatizmin geniş bir yandaş kitlesine sahip olması kadar sert eleştirilerle karşı karşıya kalması sonucunu da doğurur. Çoğu zaman yarar, çıkar, görelilik vb. kavramlarla ilişkilendirilen pragmatizm aslında nedir? Nasıl bir gereks

Günümüzdeki yaygın kullanımı itibariyle pragmatik, pragmatist, pragmatizm kelimelerinin çağrışımları negatif anlamlar barındırıyor: Makyavelizmin, kör maddiyatçılığın, vahşi kapitalizme özgü fütursuzluğun arkasında duran felsefi kuram hep pragmatizm olarak görülüyor. Üstelik bunun, Avrupa'da da Amerika'da da böyle olduğunu söylemek mümkün. Peki bir felsefi yaklaşım olarak pragmatizm gerçekten ne? İlk baskısı 1907'de yapılan ve pragmatizm felsefesinin kurucularından olan William James'in kendi tabiriyle, en