Pek çok insanın hakkında konuştuğum için üzgünüm. Bildiğim tek şey; size anlattığım herkesi biraz özlüyorum. Bizim Stradlater'ı ve Ackley'i bile, sözgelimi. Sanırım o lanet Maurice'i bile özlüyorum. Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra. Çavdar Tarlasında Çocuklar, Salinger'ın tek romanı. Ergenlik çağının içinde, yetişkin dünyanın düzenine karşı isyankar bir çocuğun, bir Noel öncesi başına gelenler... Bu sürecin bir psikiyatri kliniğinde noktalanışı. Holden Caulfield'in masu

Sahte dünyanın sahte insanlarına topyekün savaş açmıştı. Salinger: Bu kitaptaki öyküler, bu dünyanın kabullenilmesinde değil, aşılmasında bulunuyor doruk naktısını, İnce bir ironiyi, keskin gözlemleriyle bütünleyen yazar, James Joyce´un epiphany tanımına uyan bir öykü döngüsü yaratıyor: Seymour´un intihar etmesiyle başlayan geleceği görebilen harika çocuk Teddy´nin kızkardeşi tarafından boş havuza itilerek ölmesiyle noktalanan bir döngü bu.

Glass lar; öncesi, savaş ve sonrası ile 2. Dünya Savaşı nın yaralanmış kuşağının yedi tuhaf kardeşli tipik bir ailesi... Ölümler, intiharlar, güvence aranan mistik savruluşlar ve aşklar arasında, hayatla yaşanan yüksek voltajlı ve suskun uyumsuzluklar, sessiz çıldırma eşikleri... Biz dördümüz, birbirimize yakın kan bağıyla bağlıyız ve bir tür deruni aile diliyle, iki nokta arasındaki en kısa mesafenin neredeyse tam bir daire olduğu bir çeşit romantik geometri ile konuşuruz. Son bir uyarı sözü: Aile soyadım