Zaman zaman divan şiirinin dayandığı estetik anlayış, mecaz ve mazmun sistemi ve hatta lügati kıyasıya eleştirilmiş olmasına rağmen, sesi ve dolayısıyla âhengi konusunda genellikle takdir edici ifadelerin kullanılmış olması dikkat çekicidir. Ne var ki, eski Türk edebiyatıyla ilgili çalışmalarda dil ve üslûp incelemeleri münferit eserlerle sınırlı kalmış; yayımlanan divanlarda, mesnevilerde ve metin şerhlerinde divan edebiyatındaki söyleyiş mükemmelliği her fırsatta vurgulandığı, âhengi sağlayan unsurlarsın

Temelini Yunus Emre ve Aşık Paşadan alan Klasik Dönem Osmanlı Nazmı, hüner ve estetiğin şiir ikliminde birleştiği döneme verilen addır. Bu döneme mensup şairler, farklı zaman diliminde yaşamalarına rağmen aynı duygu, düşünce ve estetiğin beslediği nevi şahsına münhasır hayallere sahiptir.Bir tür akademik disiplinin gözetildiği nazım vadisi, şiir meydanı nda erlik davası güden şairlerin bu üstünlük yarışını gözler önüne sererken, onların aşklarına, arzu ve heveslerine, şikayet ve yakınmalarına da sahne olur

El kitapları, bir konuyu bütün yönleriyle ortaya koymak düşüncesiyle kaleme alınan, akademik bir kaygı taşımakla birlikte kültürel hayatın diğer kesimlerinin de beklentilerine karşılık vermeyi amaçlayan eserlerdir. Grafiker Yayınları tarafından tasarlanan "El Kitapları" dizisinin ilki olan Eski Türk Edebiyatı El Kitabı da, Türk edebiyatının en uzun kesitini oluşturan bir dönemini, ana çizgileriyle bütün boyutlarını kuşatacak şekilde vermeyi amaçlayan bir başvuru kitabıdır. Bir ekip çalışmasının ürünü olan e

Modern Türk Şiirinde Geleneğin İzleri Modern Türk şiirinin yaşayan on üç temsilcisinin eserlerine divan edebiyatından yansıyan parıltıları göstermeye çalıştığı bu kitap, geleneğin bazen soluk bazen koyu renkleriyle ama bir süreklilik içinde akışını çok açık bir biçimde göstermektedir. Eserlerini incelediğim şairlerden özellikle Sezai Karakoç, Hilmi Yavuz ve Atillâ İlhan artık takipçilerini yetiştirmiş, geleneğe yönelen sonraki kuşaklar için birer model olmuş ustalardır. Bu ustalar için Yahya Kemal ve Ahmet