Başkent İstanbul, neredeyse Osmanlı Devleti ile özdeş bir durum arz etmektedir. Dolayısıyla İstanbul'da fırıncılık ve İstanbul fırınlarının, çalışmanın ana iskeletini oluşturması kaçınılmaz olmuştur. Araştırma konusu teşkil eden XVII yüzyıl, Osmanlı Devleti'nin gücünü yitirmeye başladığı dönemdir. Buna rağmen bu dönemde, Osmanlı Devleti'nde toplumun beslenme ihtiyaçlarının giderilmesi meselesi her zamanki önemini korumuştur.

Osmanlı Devletinde esnaf iki gruba ayrılmıştı. Bunlardan biri, özel teşebbüse dayanan serbest meslek kuruluşları idi. Bu esnaf grubu esnaf loncalarına bağlı bulunmaktaydı. Diğeri ise devlet işletmeciliği esasına göre dirlik ve ulufeye bağlı esnaftı . Devletin, maaş verdiği memur/işçi statüsündeki bu esnaf grubunun üzerindeki denetimi daha güçlüydü. Devlet için iş gören ve Osmanlı sarayının zaruri ihtiyaçlarını karşılamakla görevli bu esnaf grubunda tab ü alem mehterleri, çadır mehterleri, aşçı, helvacıyân,