Nazar, her zaman bir başkasından gelir. En bilinen tarifiyle, sahip olduklarıma, güzelliğime dikilen kem bir bakıştır. Ancak nazar, ben ve başkası arasında cereyan eden sayısız görme, görülme, bakma, bakılma, bakışma yollarından sadece birisidir. Eğer ikimiz arasında kem bir nazar varsa, adil biçimde ilişki kurmadığımız içindir. Başkasının bakışı, doğru bir ilişkide, bakılana zarar veren bir görüngü olmaktan çıkar. Hattâ bu bakış, kendim olmak için zorunlu bir bağlantı da olabilir. Başkasının görme ve görün

Özgür Taburoğlu, kent efsanelerini zamanımıza ait batıl görünümler gibi anlatıyor. Batıl inanç ve takıntıları başkası denilen varlıkların tekrar kent hayatına dâhil olmasının belirtileri gibi tarif ediyor. Kent efsanesi gibi kısa anlatıları, toplumsal, kültürel, antropolojik tarafları olan ve 'modern-sonrası', 'endüstri-sonrası', 'geç kapitalizm', 'hakikat-sonrası', 'insan-sonrası' gibi adlar alabilen zamanımıza ilişkin önemli işaretler gibi ele alıyor. Batıl inançlar, eski zamanlarda veya uzak yerlerde yaş

Vicdan, genellikle merhamet, etik veya ahlâk sözcükleriyle beraber dile gelir. Ama onların yetersizliğini, sınırlarını da işaretler. Vicdanı sızlatan olay, sözün bittiği yerde, akıl almaz, insanlığa sığmayan, kan donduran karşılaşmaların sonucudur. Bu sırada, etik, ahlâk, yasa veya kurumlar hükümsüz kaldığından, onları birleştiren adaletin kurulmasına yönelik güçlü bir ses işitiriz. Özgür Taburoğlu, vicdan üzerine düşünürken, bu kavramlarla ilgisini de yeniden düzenliyor. Örneğin vicdan ve merhametin anlamd

Tanpınar'ın romanlarını veya kuramsal metinlerini okuyanlar, kendi simgelerini yaratan ve onları tutarlı şekilde kullanan bir yazarla karşılaşırlar. Bunların birçoğu gündelik sözcüklerdir. Tanpınar, kendi mitolojisini yansıtan bu sözlüğü yaratmak için, önce belirli işaretlerin anlam ve biçimlerini boşaltıp, sonra kendi metafiziği ile uyumlu şekilde yeniden içlerini doldurur. Böylece bazı basit işaretler simgelere dönüşür. Böyle bir sözlüğün parçaları birleştiğinde, şahsî bir masalın kenar çizgileri ortaya ç

Modern düşünsel ya da sanatsal yaklaşımlarda, temel duyum veifade biçimleri ayrışırlar. Geleneksel sanat işlerine ait bütünlüklüimgeler, resim, söz ve yazı şeklinde alt parçalarına ayrılırlar. Sanatçı kavramı, renklere, seslere ya da harflere ustaca şekiller verebilen zanaatkârla, uzmanla eşanlamlı olmaya başlar. İmgelerin, bilgiyle, düşünceyle, toplum vicdanıyla ya da siyasal eylemlerle olan bağları zayıflar. Modern sanat işleri, bu şekilde yaşamdan uzaklaşırken, diğer yandan da, avangart ya da pop-sanatın

Farklı tarihsel dönemlerde dünyevilik ve kutsallık arasındaki iç içe geçişleri inceleyen kitap, dünyevilik ve kutsallığın mutlak kavramla olamayacağını, daha çok ikisi arasında bir sarkaç salınımı olduğunu savunuyor. Zındıklık, hurafeler, ikonlar, hat ve süs, minyatür, Doğu, Ortaçağ ve Eski Yunan… Kitabın son bölümü Heidegger, Levinas, Battaille ve Romantikler gibi modern dönemin yazarlarında yeni maneviyat arayışlarının izini sürüyor. YAZAR HAKKINDA Özgür Taburoğlu 1973 Kırşehir doğumlu. Bilkent Ünivers