Ütopyacı düşüncenin en eski örneklerinde, insanı evrensel bir mutluluk içinde gören ve büyük dinlerin cennet tasarımlarına yansımış olan Altın Çağ özlemi yatar. Hesiodos'un dizelerinde bu çağ, insanların meşakkatlerden, acılardan, kötü yaşlılıktan uzak yaşadıkları bir çağdır, dev bir masal ülkesini andırır. Toprağın yılda iki kez ürün verdiği, Platon'un ada-ülkesi Atlantis, merkezden dışa doğru üç sıra kanalla ve en dışta yüksek bir duvarla dış dünyaya kapanmıştır. Bu ülkenin insanları öteki insanlardan far

Avrupa 16. yüzyılın başında, 30 yıl süren köylü ayakanmalarıykla çalkalandı durdu. 13. ve 14. yüzyılların başkaldırılarını, 15. ve 16. yüzyılların şanlı ayaklanmaları takip etti. Tahtlar yıkılımış, komüncü kentler kurulmuştu; kiliseler yerle bir edilmiş, cephelerde kızıl bayraklar görünmüştü Ama bu başkaldırıların tamamı kanla bastırıldı. İşte Campanella'nın Güneş Ülkesi, yüzyıllar boyu süren bu ayaklanmaların manifestosdur... Mutlu bir altın çağ olduysa eskiden / Neden gelmesin ki yeniden? diyen Campanell