Türk toplulukları, tarihî süreçte çeşitli dinlerle temasa geçtiler, fakat herhangi bir dine topluca girmediler. İslâm gelmeden önce göktanrı inancı etrafında şekillenen Türk dinî inançlarına bağlı kaldılar. İslâm'la oldukça erken dönemlerde temasa geçen Türk boylarının İslâmlaşması, uzun yüzyıllarda gerçekleşti. Talas Savaşı ve sonrasındaki gelişmeler böyle bir sürecin başlangıç döneminde yaşanmış hadiselerdir. Türkler ilk defa İslâm'la fetihler yoluyla tanıştılar. Çeşitli müslüman mezhepleri ve sûfî okulla

Mezhepler Tarihi, Hz. Peygamber´in ölümünden sonra meydana gelen toplumsal değişimin sonucunda dini ve siyasi gayelerle vücut bulmuş İslam düşünce ekollerini incelemek üzere doğan bir bilimdir. İslam bilim tarihinde konuları, sorunları ve kendine özgü yöntemleriyle bağımsız bir disiplin olarak yerini aldı. Bu bilimin temelleri, kendi görüşlerini açıklamak, yaymak ve muhaliflerinin eleştirilerine cevap vermek için makaleler veya kitapçıklar yazan fıkra mensuplarınca atıldı. Daha sonra bütün siyasi ve itikadi

Türkler'in İslam'la şereflenmeleri sadece Türk tari­hinin değil, İslam tarihi ve dünya tarihinin de en büyük hâdiselerinden biridir. İslam, neredeyse, Türk topluluklarının millî dini haline gelmiştir. Öyle zamanlar olmuş ki Türk denilince İslam, İslam denilince Türk akla gelmiştir. Türklerin ahlakî ve kültürel değerleri, İslam'ın değerleri ile aynı ufukta buluşturulmuş ve İslam medeniyetinin değerlerine güç katmıştır. Türklerin İslam anlayışı, kendine özgüdür: İslam'ı kendi kültür ve gelenekle­ri ile uyumlu

Mâturîdî, İslam düşüncesinde ortaya çıkan farklı din anlayışları içerisinde akılcı-hadarî din anlayışının en önemli şahsiyetlerinden birisidir. Bu anlayışın temelleri, her ne kadar Ebû Hanîfe tarafından ortaya atılarak geliştirilmeye çalışılmışsa da, epistemolojik, teolojik ve felsefi olarak temellendirilmesi Mâturîdî tarafından yapılmıştır. Mâturîdî, bu bakış açısından hareketle kendi döneminde ortaya çıkan dinî problemlere çözüm bulmaya çalışmış, pek çok öğrenci yetiştirmiş ve çeşitli bilim dallarında ilk

Haricîlik, Şia ve Mutezile’nin yanısıra kaynaklarda fikirlerinden en çok bahsedilen mezheplerden birisi de Mürcie’dir. Horasan ve Maveraünnehir’de İslâm’ın yayılışında önemli katkıları olan bu mezhebin tarihinin aydınlatılması, Türklerin İslâmlaşma sürecinde bilgi boşluğunun giderilmesine önemli ölçüde katkıda bulunacaktır. Ayrıca Türklerin itikadda mensubu bulunduğu Matüridîlik mezhebinin Ebu Hanife’den Ebu Mansur el-Matüridî’ye kadar olan Mirciî gelişimi, mezhepler tarihi açısından önem taşımaktadır. Bu