İnsanın üstün ruhî mertebelere yükselebilme ya da açık ahlakî zaaflar gösterebilme özelliğine aynı ölçüde sahip olması, tabiatının temel bir niteliğidir. İyilikler karşısında sevinme, beğenme, mutluluk duyma; kötülükler karşısında da üzülme ve nefret etmeye yönelik duyguları, onun "vicdan" boyutunu oluşturmaktadır. İnsanın tüm eylem ve duygularının merkezi, nefsine ilham edilmiş "fücur" ve "takva" bilgisiyle alakalıdır. İlahi dinlerin tümünde, bu yeteneğin varlığını görmekteyiz. Batılı filozof ve ahlak düşü