Kur’an, aklını kullanan, özgür iradesiyle seçimler yaparak mevcudu daha iyiye götürmeyi amaçlayan; herkesin yaşam hakkına, mutluluğu arama çabasına saygılı olan, toplumda var olan farklı kesimlerin yaşam ideallerine, beklentilerine saygı duyan insanı var kılma amacındadır. Böyle bir dinamizme kavuşturduktan sonra Allah insanı mevcut dünyayı ıslah etmeye davet eder. Bu ıslah, her şeyden önce yanlış algıların ıslahıyla başlamalıdır. Bağrında cennet potansiyelleri taşıyan yeryüzünü ‘seküler’ ilan ederek tahkir

İslam toplumu, Hz. Peygamber'den sonra girdiği yayılma sürecinde kadim din ve kültürlerle karşılaşmıştır. Bu süreçte, genç ve dinamik İslam düşüncesinin bu fikirlerden sağduyuya dayananları hikmet çerçevesinde görüp kendi içine alarak gelişmesi, dünya tarihinin yeni bir medeniyete tanık olmasının yolunu açmıştır. Bu medeniyetin öncüleri, İslam'ı sadece bir inanç bütünü olarak görmeyip onun felsefesini yapan, başka din ve kültür sahiplerinin de anlayıp kavramasını mümkün kılan bir retoriğe dönüştüren Kelamcı

Sosyal Teoloji orijinal kaynaklarla ilişkisini kurarak, insanın gerçek algılanma biçimini yeniden değerlendirmeyi ve kutsal kitaplardaki insan anlayışının dünyadaki tüm değişmelere ve gelişmelere katkı yapıp, hızlandırabileceğini ortaya koymayı hedeflemektedir. Bu teolojiyle kaynağı tespit edilmeye çalışılan insan, ne Tanrının mutlak sıfatlarını kendi gücü için bir tehlike görüp Tanrıyı yok sayan bir ateist ya da deist, ne de kendini tümüyle Tanrının iradesine terk edip, ben olmanın getirdiği tüm sorumluluk

"Hiç bir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle başbaşa kalmaktan çok hiç bir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar, ama en çok kendinden kaçar, Kendini bulmak istemez. Çünkü kendini iyice görebildiği zaman, istediği gibi olmadığını anlar, içinde müthiş bir zavallılık, hiç bir zaman dolduramayacağı uçurumlar, boşluklar bulur." -Pascal- (Arka Kapak)

... Nesefi ve müslüman filozoflara göre ele alacağımız Allah-alem ilişkisi her zaman teolojik ve felsefi düşüncenin merkezinde yeralmıştır. Biz bu problemi kelamcılardan, Maturidi kelam ekolünün kurucusundan sonra ikinci önemli ismi durumundaki Ebu´l-Mu´in Nesefi´de ve müslüman filozoflardan da ağırlıklı olarak Farabi ve İbn Sina´da diğer kelami ve felsefi ekollerle mukayeseli bir şekilde ele alacağız. Yine konuyu ele alırken yeri geldiğinde yeni felsefi ve bilimsel yaklaşımlara da yer vereceğiz... (Önsöz´d