Yûnus'un, Aşk sultânı Tapduk durur Yûnus gedâ bu kapıda dizesiyle tanıttığı Tapduk Emre, sahilsiz ummânlardan biridir.Bu eserde elimizde kalan üç beş satırlık bilgiyle onun izine düştük. İzinin tozuna yüz sürmek için... Tapduk Emre XIII. asırda Anadolu'nun kalbinde, Nallıhan'ın Emrem Sultan köyünde yaşamış bir ahî babası, bir aşk ve gönül adamı, Hak dostu bir erendir. Onun bugüne kadar menâkıpnâmelerdeki bilgiler içinde gizlenip kalmış birkaç satırlık hayat hikâyesi elinizdeki bu eserle biraz daha aralanma

Vahi̇p ümmi̇ di̇vanı'nda 517 i̇lahi̇ mevcuttur. Eli̇ni̇zdeki̇ seçmelere bu şi̇i̇rleri̇n 430 tanesi̇ alınmıştır. Şi̇i̇rleri̇n çevi̇ri̇leri̇nde en doğru olan şeki̇l terci̇h edi̇lmi̇ş, nüsha farkları gösteri̇lmemi̇şti̇r. Bazı meti̇nlerde geçen arapça ve farsça keli̇melerdeki̇ huruf-i i̇mla (a-i-u) vezi̇n gereği̇ uzatmasız yazılmıştır. Bu husus meti̇nler okunurken di̇kkata alınmalıdır.

Mehmed Nasûhî Efendi, 17.-18. asırlar arasında Medîne-i Üsküdar'da yaşamıştır. Bu büyük azîz, yaşadığı yıllarda Karabaş-ı Velî lakabıyla tanınan aslen Kastamonulu olan Halvetî-Şabanî şeyhi Ali Atvel Hazretleri tarafından yetiştirilmiştir. Halef ve selef her iki azîz yaşadıkları yıllarda halktan ve devlet ricâlinden pek çok kişiyi sohbet ve eserleriyle hakîkat yolunda irşad etmişlerdir. O, aynı zamanda şiirlerinde Yûnus Emre'den beri devam edip gelen ve Niyazî-i Mısrî'de zirveye ulaşan ledünnî dilin tercüma

Hallac-ı Mansur, Bağdat havalisinde yaşamasına rağmen Arap ve İran edebiyatından ziyade Türk edebiyatında söz konusu edilmiştir. Denebilir ki müslüman topluluklar içinde o, en fazla Türkler tarafından sevilmiş ve benimsenmiştir. Bir 14.-15. asır metni olan ?Menakıbname-i Hallac-ı Mansurun geniş bir muhitte okunmasından da bu anlaşılacaktır. Bizim, ?Hallac-ı Mansur'un Menakıbnamesi başlığıyla hazırladığımız bu eseri hazırlamaktan gayemiz şu noktalarda toplanabilir: Birincisi bu eser, Eski Türkiye Türkçesiyl

Erenler, pîrânın adâbına uymak yolun yarısıdır demişlerdir. Usûlsuz vüsûl olmaz. Hakk'a vuslat için usûle uymak gerekir. Bu konuda ehlullahın tavsiyeleri derlenip miyâr denilen eserler kaleme alınmıştır. Elinizdeki miyâr da bu tür eserlerdendir. Halvetî Şabânî Yolunun Adâbı başlığıyla neşre hazırladığımız bu eserde Halvetî Şabânî azizlerinden olan Karabaş-ı Velî tarafından şerhedilen Miyâr-ı Tarîkat, yine Halvetî azizlerinden olan Yiğitbaşı Ahmed Marmaravî Hazretlerinin (ö. 1505) Hurde-i Tarîkat'ı ve Ah

Erenler, aşk söyletir, dert ağlatır. demişler. Tevhîdin nûruyla gönlü coşan ve aşkını ifşâ eden Hak âşıklarından birisi de XVII. ve XVIII. Asırlarda İstanbul'da yaşayan Şabânî Halvetîlerinden Senâyî Hasan Efendi'dir. Senâyî, büyük bestekar Enfi Hasan Efendi'nin oğlu, Üsküdarlı Şeyh Nasûhî ve oğlu Alaaddin Efendi'nin yetiştirdiği bir aşk ve irfân ehlidir. Medrese eğitiminden geçtiği anlaşılan ve bir müddet Filibe Kadılığı da yapan Senâyî, şeyhi Nasûhî Efendi hakkında bir menakıpnâme, Celvetiyye'nin ve mensu

Bu Dîvân, Yûnus'un yeni yetişen nesiller tarafından anlaşılması, fikirlerinin daha doğru ve sağlıklı bir şekilde değerlendirilebilmesi için neşredilmektedir. Yûnus Emrenin Dîvân-ı İlâhîyâtındaki şiirler, yirmiye yakın yazma nüsha ve mecmuanın karşılaştırılması sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu eserin, daha önce yayınlanan Yûnus Emre Dîvânı adlı çalışmalardan muhakkak ki farklı pek çok özelliği vardır. Her şeyden evvel bu eserde, önceki neşirlere göre şiir sayısı daha fazladır. Bilinen bazı şiirlere yeni beyit

1 - Yunus Emre Divanı İnceleme 2 - Yunus Emre Divanı Tenkitli Metin 3 - Risaletü´n-Nushiyye Tenkitli Metin 4 - Aşık Yunus 5 - Yunus Emre Şerhleri 6 - Yunus Emre Divanı Tıpkı Basım Yûnus Emre Külliyâtı üst başlığıyla yaptığımız bu araştırma, birbirini takip eden altı kitaptan oluşmaktadır. Bunlar: I. Cilt, Yûnus Emre Dîvânı-İnceleme II. Cilt, Yûnus Emre Dîvânı-Tenkitli Metin III. Cilt, Risâletü`n-Nushiyye-Tenkitli Metin IV. Cilt, Âşık Yûnus V. Cilt, Yûnus Emre Şerhleri VI. Cilt, “Divân-ı Yûnus Emre

ŞABÂNİYYE SİLSİLESİ Halvetî/Şabanî büyüklerinden İbrahim Hâs (ö. İstanbul-Eminönü 1762) tarafından yazılan SİLSİLE-İ TARÎK-İ HALVETİYYE-İ KARABAŞ EL KASTAMONÎ adlı eserin çevrim metninin sadeleştirilmesiyle ortaya çıkmıştır. Kültür tarihimizde, tarîkatlerin Hz. Peygamber'e dayanan sislilerini ortaya koyan eserlerin yazılması bir gelenektir. İbrahim Hâs da bu eserinde geleneğe uyarak Hz. Peygamber'den Karabaş-ı Velî (ö.1686)'ye kadar olan Şabâniyye silsilesini ortaya koymaktadır. İbrahim Hâs, eseriyle ilgil

17.-18. yy`da Üsküdar`da yaşamış bu mübarek gönüllü mutasavvuf, gerek halktan gerekse devlet ricalinden pek çok kişiyi sohbet ve eserleriyle eğitip irşad etmiştir. Şiirlerinde Yunus Emre`den beri devam edip gelen ve Niyazı-i Mısrı`de zirveye ulaşan ledünni dilin tercümanlarından biridir. Aşk ve irfanı esas alan, cem` ve ahadiyet idrakine malik vahdet-i vücud ariflerindendir. Bu araştırma Nasuhi`nin bazı yeni bilgilerle tafsilatlı olarak yeniden kaleme alınan hayatı ve tenkitli Divançe metninin yanısıra Ol n

Orta asyalı bir çok ilim ve sanat adamı, özellile Fatih Sultan Mehmet döneminden itibaren Osmanlı ülkesine gelerek faliyet göstermiştir. Bunların önde gelen isimlerinden birisi de Emir Ahmed-i Buhari (1443 - 1546)´dir. O, Simavlı Abdullah İlahi´den sonra Nakşibendiyye yolunun Anadoludaki ikinci ismidir. Nakşi erkanını İstanbul´a ilk olarak getiren O´dur. Emir Buhari, mutasavvıf kişiliği yanında, tasavvuf edebiyatımızın da önemli isimlerindendir. Özellikle Yunus Emre´den izler taşıyan şiirleri, onun edebi

Salacıoğlu Mustafa, Celvetiyye mensubu bir aşk ve gönül adamıdır. XVIII. asrın ikinci yarısında aynı adada vefat etmiştir. O, Üsküdarlı Haşim Baba tarafından yetiştirilmiş melamet ehli bir sufidir. Bu divan, coşkun bir sufi şairin gönül dünyasının ürünüdür. Şair şiirlerinde, tasavvufi hal ve makamları yeni bazı kavramlarla işlemeye, orijinal teşbih ve mecazlarla anlatmaya çalışmış ve bu yönde yeni ifadelere imza atmıştır. Bu tavrıyla o, üstadı Üsküdarlı Haşim Baba´ya benzer. Bir Vahdet-i Vücut ehli olan Sal

Şiir ve söz ülkemizin sultanı olan Yunus Emre (1240-1-1320-1), dilimiz için olduğu kadar, İslam tasavvufu içinde büyük bir tecrübedir. Yunus´un mucizesi, henüz kuruluş çağında olan bir yazı dilinin çağlar üstü en mükemmel örneğini vermesidir. Çok büyük temsilcilerin yetiştiği tasavvuf gibi bir alanda hep de mücerretle sınırlı kavramların Türkçe´yle bu kadar güzel donatılması, büyük bir hayrete ve hayranlığa sebeptir. Bu sebepledir ki, Yunus, Türkçe´nin zaferidir! Dilimizin her sahada yeterli olup olmadığın