Ey sevgili! Gel cennetim ol ki, cehennem hırsından kule dönsün. Kimse yanmasın artık. İnsanlık hakikate erdiğinde gönül dergâhında kendisiyle hesaplaşsın. Yanmasın, yakılmasın, üzülmesin! Bırak artık şu zamanın elinden tutmayı, zaman diye bir şey yoktur anlamadın mı? Bırak tik tak tik tak işlesin. Bize göre değil saatleri ve günleri saymak... Zaman aşk hırsızıdır, ondan uzak dur. Çünkü biz sonsuz aşka talibiz. Sonsuz aşka talip olanların dünü, yarını yoktur. Bu romanı okurken kendinizi yeniden keşfedeceksi

Ufkunda hüzün doluysa, sabrın kalmamışsa; Bu kitaba göz at kardeşim! Bu kitap dert alır, derman satar! Doksan dokuza olmadı deme can! Düşen son taştaki, yüzdedir sabır Ateşe bakıp da küle aldanma, Külün altındaki közdedir sabır... Kürsünün sahibi dedi ya sana Sabredenler için döner bu dünya. Eyüp'ün canına düşen kurt var ya Acıyı hak bilen hazdadır sabır. Bekledi de elmas oldu ya kömür, toprağın içinde, gizdedir sabır Çok mu oldu derdin, üst üste geldi, yokluğun özünde azdadır sabır.

Karanlığa teslim olmayan Öğretmenlerin ve Güneydoğulu Çocukların hikâyesi. Bu kitapta geçen olaylar tamamen gerçektir. 1991-1994 yılları arasında bölgede görev yapan bir öğretmenin başından geçen olaylarla birlikte Doğu ve Güneydoğu'da oynanan oyunlara bir eğitimci gözüyle sosyolojik bir perspektifte bakılarak anlatılmıştır. Eğitimsiz toplum; pusulasız gemi gibidir, rüzgâr hangi yöne eserse, o yöne yelken açar. Devlet, terörü önlemede harcadığı paranın yüzde birini, eğitime ayırsaydı, bugün örgütler ne va

"Zamanı kâkülünden yakalamak, yayından çıkan bir oku yakalamaktan daha zordur. Kimine göre zaman Âdem'in kendisi, kimine göre varlığın ruhu. Zaman batan bir gemi... İnsan gemide misafir... Her rıhtımda başka yolcular biner, iner. Bazen zaman okyanusta mazeretsiz su alır, batar. Sen sahil ararsın, zaman batmaya kararlı... Sonunda bakarsın ki zaman yok olmuş! Farkına varırsın ki; aslında batan sensin." Makedonya ve Bulgaristan'da Türklerin bıraktığı tarihi izleri sürerken Yusuf'a rastladık. Yusuf'un hikâyesi

Sükunet! İlla ki sükunet! Kulakları sağır eden bütün çığlıkların ardından ya da sağır edici sessizliklerden sonra illa ki sükunet... Yarıp geçtiği, erdiği, ya da eremediği bütün boşluklardan geçerken sesler ya da sessizlikler, sonsuz huzurun tam ortasında Elhamdülillah sükunet. Evhamların, vesveselerin, acıların ya da çıkmazların en sonunda sükunet... "Sükunet ya Yunus!" dedi, Hünkar. "Vallahi, Billahi Sükunet..." ses, kulaklarına fısıldayan huzurlu bir sedaydı... Ve sonra... Ölülerden maksat mezardakiler d

O'nun tanrısına yeminler olsun ki, çift dişli mıhlar sağ elinin ortasına çakılmaya başladığında İsa yok oldu! Buna gözlerimle şahit oldum.Ellerine ve ayaklarına çift dişli mıhlar çakılan adam, İsa' nın yerini söyleyen havarilerden biriydi. Çarmıha gerilen vücut başkasınındı... Ben Bilgeler Çırağı Azibo... Bir gün Son-Bilge bana dedi ki: İsa burada,Tanrı'nın yanında...Benden çok sonra tekrar dünyaya dönecek! Sen yolundan dönme,suyu yıkamaya devam et! O günden sonra ömrüm suyu yıkamakla geçti. İnsan, bir

Kitabı bitirdiğim gün üzerimde bütün siyah bulutlar dağıldı, güneş doğdu ruhuma. Gülümsemeyi bir yaşam tarzı haline getirmeyi başardım. Her şeyi herkesi sevmeyi başladım. Geçmişimi sırtımdan çıkarıp attım, ruhumu tazeledim, güzelleştirdim, özüne yaraşır bir ruhum oldu. Geleceğe dair umutlarım yeniden yeşerdi. Meğer yaşamak kolaymış ve güzelmiş. Kendini bulmak için Kaf dağına gitmeye gerek olmadığını öğrendim. Kitabı bitirdiğim gün insanın kendine kâfi olduğunu farkettim! Artık kimseye ihtiyaç duymadan h

Bu kitabın özü; ruhun üzerine yüklediğimiz dünya yükünü hafifletmek; kişiyi ruhen huzurlu kılmak için yol göstermektir. Tasavvuf felsefesinin lezzeti ile yazılıp dizilmiş olan bu kitap Hakk'a yönelmeyi, Hakk ile yaşamayı, hakk'ı hayata ortk etmeyi anlatıyor. Ayet-i Kerimeler ve Hadis-i Şeriflerden örnekler vererek zenginleştirdiği sohbetine, küçük kıssa ve hikâyeleri de katıyor ve okuyana, tadına doyulmaz bir ?ilahi Aşk" sohbeti sunuyor. Kapağını açtığınız anda siz dost meclisine taşıyacak olan bu kita

Gel kardeşim! Kalbinde dünyaya ait ne kadar kırıntı varsa bu kitapla temizleyelim! Yüreğine sadece Allah aşkını ince ince işleyelim. Sakın geçmişe bakma! Hatta bir dakika öncesine bile takılıp kalma! Geçmişe takılarak boşuna zaman kaybetme, Allah bizi bekliyor, bir adım atmamızı gözlüyor, yeter ki bir hamle yapalım. O, hem dünyamızı hem de ahireti cennete çevirir. "Allah beni kabul eder mi?" diyorsan, gel birlikte bir demet menekşe toplayıp kapısına dayanalım. O' kimseyi boş çevirmez! Çünkü O' bizi çok sevi

Dünya bir tuz yüküdür insanoğlunun sırtında. Kimi yük, ağır belimizi büker, kimi aklın sınırlarını zorlar, kimi bu sınavda, nefesimizi keser... Bu zorlu sınav kulvarını kolaylaştıran tek güç duadır. Dua; kudret sahibini yardıma çağırmaktır, O'nu anmaktır, O'na yüreğimizle yazdığımız dilekçedir. Mutlaka cevap yazılan bir yakarıştır. Yeter ki yakarışın şeklini ve dozajını bilelim. Gel birlikte yakaralım! Öylesine tek düze, sıradan bir yakarış değil, istediğimizi alan yürekten bir yakarış olsun! Ne dersin? Om

Gözyaşlarını sil kardeşim! Gönlünde kırılan hüsran testisini düşünme! Gel, içinde kırılan ne varsa temizleyelim, yerine hiç kırılmayacak, Allah aşkını yerleştirelim! Allah yolunda ne hüsran vardır ne de kırılacak testi! Allah beni kabul eder mi? diyorsan, gel birlikte bir demet menekşe toplayalım! Allahın kapısına dayanalım. O kimseyi boş çevirmez! Çünkü bizi çok seviyor. Bir annenin çocuğuna şefkati mum ise, Allahın kuluna şefkati güneş gibidir. O nun kapısından eli boş dönen daha olmamıştır!

Ey sevgili! Hâlâ çeşme başında ela bakışlarınla yaşıyorum. Hani seninle tek kelime etmeden, gözlerimizle zamanı durdurup söyleştiğimiz o an. Hani o bir saniyesi bin yıla bedel bakışların Sen bakarken galiba fark etmedin; ama o tek bakışın içinde hayalleri aşan bir cennet saklıydı. Sana bir sözüm vardı ey sevgili! Güneşe çıkan merdivenleri beraber tırmanacaktık. Yanacaktık birlikte doya doya Ateşi ciğerlerimize çekerken, kalbimiz vuslatın tadını çıkaracaktı. Sonra Güneşin bütün bahçelerini gezecektik birlik

Burası Dersim! Seyitlerin, ağalara yenik düştüğü diyar. Burası Dersim! Eşkıyalığın meslek sayıldığı Ağalar cenneti! Bir gün bir İBLİS dadandı Munzurun Ülkesine. Ağalar! Dedi, İBLİS. İsyan zamanıdır. Yetmiyor halkın kanı, canı! Seyitleri unutmadı hitap ederken. Siz de dinleyin Canlar! diye ekledi. Haydi, kullarınızı hazırlayın, isyan zamanı. Bütün ağaların ağzı sulandı. Seyitler hala düşünüyordu. Seyitler isyana taraf olmadığını görünce, Seyitlere bir mevki, makam, verdi, kandırdı, taktı peşine! Bir k