Yedi asırdır onlarca şerhe ve tercümeye konu olan ve sûfîlerin başucu eserlerinden biri hâline gelen Gülşen-i Râz, Doğu klasikleri denince akla ilk gelen eserlerden biridir. Gülşen-i Râz, Mahmûd Şebüsterî'nin (1288-1340) dönemin Horasan şeyhlerinden Emir Hüseynî'nin bir ulakla Tebriz erenlerine gönderdiği manzum on beş soruya yine aynı arûz vezninde karşılık vermesiyle oluşmuştur. Eser küçük hacmine rağmen irfânî meselelere dâir neredeyse değinmedik konu bırakmaz. Kozmolojiden sûfîlerin sıkça kullandıkları

1318 tarihinde, Emir Hüseyin'in elçisi Şebüster'e gelir. On beş sorudan oluşan bir mektup taşımaktadır. O tarihte otuzlu yaşlarının henüz başında bulunan büyük âlim ve mutasavvıf Mahmud Şebüsteri hazretlerini aramaktadır. İçinde pek çok ulu zatın bulunduğu bir mecliste, Emir Hüseyin?in mektubunu açıp okumaya başlar. Büyük sufi soruların hepsine, derhal, aynı vezinde cevap verir. Bu hadiseden hayranlık içerisinde olan o ulu zatlar, verdiği bu cevapları genişletmesini ve manzum bir eser meydana getirmesini is

Bazen güzel bir niyet düşmektedir gönlüme Bir zünnarı alıp da hoş bağlayam belimde! Sanma değilim ünlü! Sanma şöhret uğruna Pek ünlüyüm ben ancak bu ünden arlanışta Pek cimridir ortağım pek incedir bu işte Daha makbul olundu tanınmamak bu yerde!