İstiklâl Marşı; Türk milletinin ebedîliğini, istiklâl aşkını, Millî Mücadele’nin ruhunu dile getiren bir metin olmakla beraber, birçok yönü itibarıyla da edebî bir metindir. Bu yönü, yıllardan beri millî marş olması hasebiyle, hep muhtevası üzerinde durularak ve Millî Mücadele yılları bakımında izah edilerek, ihmal edilmiştir. İsmail Güleç, Edebî Bir Metin Olarak İstiklâl Marşı adlı eserinde İstiklâl Marşı’nı edebî yönden değerlendirerek, okuyucuya yeni bir ufuk açıyor, bunu yaparken de ulusal marşımız

Arap edebiyatı tarihçileri Arap şiirini cahiliye, erken dönem İslam (Hz. Peygamber ve Hulefa-i Raşidîn), Emeviler, Abbasiler, Türk dönemi ve çağdaş dönem olmak üzere altı ayrı devrede ele alırlar. Bu kitabın konusu ise erken dönem İslam'ın Hz. Peygamber'in yaşadığı dönem ile sınırlı olan kısmıdır. Şiir, Hz. Peygamber'e vazifesinin tebliğ edilmesinden vefatına kadar geçen 22 yıllık sürenin üç farklı döneminde üç farklı şekilde değerlendirilmiştir. İlki vahyin başladığı dönemdir ve bu dönemde vahyi korumak ve

Nasreddin Hoca, bu milletin ruhunu oluşturan parçalardan biri, insanımızın hislerine tercüman olmuş büyük bir bilgedir. Fıkraları, bu topraklarda yüzyıllardan beri anlatılagelmektedir. Onun bir halk bilgesi olduğu ve fıkralarında birer gizli hikmet bulunduğu, herkesin ortak kanaatidir. Nasreddin Hocanın fıkraları, genellikle ahlâk ve ibret bakımından değerlendirilmekte ve onun her fıkrasının son cümlesi adeta atasözü gibi dillerde dolaşmakta ve yeri geldikçe de söylenmektedir. Hatta bu son cümleler, söylend

Mesnevî üzerinde çalışmaya, Bursevinin Mesnevî şerhini doktora tez konusu olarak belirledikten sonra başladım. Tezi tamamladıktan sonra da Mesnevîye olan ilgim devam etti ve birçok makale ve bildiri metni kaleme aldım. Yaklaşık sekiz yıllık bir zaman diliminde, farklı dergilerde ve farklı dillerde olan bu yayınları bir araya getirmeyi arzu ediyordum. Şükürler olsun, bu arzuma bu eserle nail oluyorum. Bizim sahada hocalarımızın farklı dergilerde ve farklı zamanlarda yayınlanan makalelerini bir araya getirme