Tuslu söz ustası eserinde sadece mahlasının “Firdevsî” olduğunu belirtmiş, adından hiç söz etmemiştir. Ancak ünlü eserini dizelerinde çok sayıda isimle anmıştır: Nâme (Kitap), Nâme-yi Bâstân (Eski Kitap), Nâme-yi Pârsî (Farsça Kitap), Nâme-yi Pehlevî (Pehlevî Kitabı), Nâme- yi Husrevân (Hükümdarlar kitabı), Nâme-yi Şâhvâr (Şaha Yaraşır Kitap), Nâme-yi Şehriyâr (Hükümdar Kitabı), Nâme-yi Şehriyârân-i Pîş (Önceki Hükümdarların Kitabı), Nâmvernâme (Ünlüler Kitabı), Târîh-i Şâhân (Hükümdarlar Tarihi), Dâ

Fars dilinin sözcük hazinesi sayılan, aynı zamanda eşsiz fesahat ve belagat örneği kabul edilen Şahnâme, içeriğinde yalnızca birtakım hikâyeler barındırmaz. Eserde, eski İran efsane ve gelenekleri, İslam dönemine kadar meydana gelen hemen hemen bütün olaylar hakkındaki bilgiler bir araya toplanmıştır. Ayrıca felsefi ve ahlaki konulara değinilmiş, kahramanlık şiirlerinin yanı sıra diğer şiir türlerine de yer verilmiştir. Şahnâme, bir bakıma yenilgi ve hayal kırıklıkları sonucunda ortaya çıkmış bir eserdir. S

Firdevsî “İran ruhunu” Şahnâme’yle yeniden canlandıran, onu harekete geçiren; Zâl’i, Rüstem’i, Keykâvûs’u, Cemşîd’i, Behrâm’ı, Câm-i Cem’i, Rahş’ı ve Sîmurg’u yaşatmaya devam eden kişidir. Şahnâme’ye, sadece eski İran hükümdarlarının tarihini, İran kahramanlarının mücadelelerini tasvir eden sahneleri, mitolojik hikâyeleri anlatan, eskilerin yaşadıklarını sonrakiler ibret alsınlar diye yeni kuşaklara aktaran bir eser gözüyle bakılmamalıdır. Bütün bu özellikleri de taşımakla birlikte, onun gerçek değeri; eski

Firdevsî “İran ruhunu” Şahnâme’yle yeniden canlandıran, onu harekete geçiren; Zâl’i, Rüstem’i, Keykâvûs’u, Cemşîd’i, Behrâm’ı, Câm-i Cem’i, Rahş’ı ve Sîmurg’u yaşatmaya devam eden kişidir. Şahnâme’ye, sadece eski İran hükümdarlarının tarihini, İran kahramanlarının mücadelelerini tasvir eden sahneleri, mitolojik hikâyeleri anlatan, eskilerin yaşadıklarını sonrakiler ibret alsınlar diye yeni kuşaklara aktaran bir eser gözüyle bakılmamalıdır. Bütün bu özellikleri de taşımakla birlikte, onun gerçek değeri; eski

Fars dilinin sözcük hazinesi sayılan, aynı zamanda eşsiz fesahat ve belagat örneği kabul edilen Şahnâme, içeriğinde yalnızca birtakım hikâyeler barındırmaz. Eserde, eski İran efsane ve gelenekleri, İslam dönemine kadar meydana gelen hemen hemen bütün olaylar hakkındaki bilgiler bir araya toplanmıştır. Ayrıca felsefi ve ahlaki konulara değinilmiş, kahramanlık şiirlerinin yanı sıra diğer şiir türlerine de yer verilmiştir. Şahnâme, bir bakıma yenilgi ve hayal kırıklıkları sonucunda ortaya çıkmış bir eserdir. S

Tuslu söz ustası eserinde sadece mahlasının “Firdevsî” olduğunu belirtmiş, adından hiç söz etmemiştir. Ancak ünlü eserini dizelerinde çok sayıda isimle anmıştır: Nâme (Kitap), Nâme-yi Bâstân (Eski Kitap), Nâme-yi Pârsî (Farsça Kitap), Nâme-yi Pehlevî (Pehlevî Kitabı), Nâme- yi Husrevân (Hükümdarlar kitabı), Nâme-yi Şâhvâr (Şaha Yaraşır Kitap), Nâme-yi Şehriyâr (Hükümdar Kitabı), Nâme-yi Şehriyârân-i Pîş (Önceki Hükümdarların Kitabı), Nâmvernâme (Ünlüler Kitabı), Târîh-i Şâhân (Hükümdarlar Tarihi), Dâ

Doğu kahramanlık anlatılarının en ünlü, en yiğit ve en sevilen karakterlerinden biri, Rüstem... Firdevsî'nin başyapıtı Şahnâme'nin baş kahramanı... İslâm öncesi İran coğrafyasında, Eşkaniler döneminde yaşamış ünlü komutan ve emir olan Rüstem, büyük kahramanlıkları ve dilden dile dolaşan anlatımlar sonunda mitolojik bir kahramana dönüşmüştür... İran başta olmak üzere Doğu kahramanlarının neredeyse pek çok özelliklerini kendisinde toplar. "Yedi yüz batman ağırlığındaki gürzü", "çok güçlü kemendi", "yıldırı