Gözyaşı arıtma cihazı Ruhsal kaza anlarında iç dünyamızdan fırlayacak hava yastıkları Bir ideoloji kokteyli hakikat adlı doğal dondurma Bitti bitecek dediğimiz bahar için morgda kiralık kasa Tanrıya şantaj yapma cüretini takviye için incir çekirdeği Biri kız biri erkek İki yaşam devir teslim bebeği Sana şefkat duyuyorum polisi Sicil kaydı temizlenmiş ayak sesi Sayısız toplu iğne Yatmadan önce duvara iliştirmek için Birer post-it gibi günlük yüzlerimizi Yüklenip bunca şeyi Yalnızlığımıza dön

Bir şeftalinin çekirdeğine dedim Hava durumu hakkında konuşulunca Bir anlam veremedim gerçi buna Bir krem tüpüne dedim Alır elimize süreriz Ölümüne dayanamadığımız anlarda Çiçeklerden birinin dibine dedim Su vermez de sır verir gibi begonyaya Kaldırılmış giysilerden birinin cebine dedim Bulmuş gibi yapar seviniriz çok sonra Portakal buğularına dedim Sürdürdüğümüz tek ayindir kış aylarında Biriktirdiğimiz cam kırıklarına dedim Yuttuğumuz, konuşmak istemediğimiz anlarda

Bu hayatta ne doğru ki Doğru değil! Dediğin yanlış olsun Ya bir kötülük çanı ya bir silah sesi Dönüp silemiyor insan geçmişini Biri kalkar, ikiyüzlülükle Suçlar mı bilmem beni ilerde Ne ben istedim tanısınlar Ne de kimse bunu istedi Hakkımda kendi bildiğim İsmim, hiç uyanmama isteğim Pek bir şey değil, işin gerçeği Yeni bir şey öğrenir miyim Çektiğimde tetiği

Sanat bir kıyamet provasıdır. Ruhunun harcındaki yaratıcılığı sonuna kadar kullananlar, kendi kıyametlerini kendi elleriyle yaşar. ... Şiir, bir itiraftır. Kendi nefsinin tanrısı olma imkansızlığının itirafı. ... Şiir, bir arınma çabasıdır. Eksile eksile varlık bulur. ... Şiir arındıkça beşeriyet basamaklarını tırmanır, kendini mistik yaşantının sonsuzluğuna bırakır. Orada şair yoktur, şiir vardır.